W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozkaz personalny jest wtedy decyzją administracyjną, gdy jego istotą nie są wyłącznie stosunki służbowe wynikające z podporządkowania podwładnych wobec przełożonych. Ustawodawca wyraźnie stwierdza kiedy stosuje się w stosunkach służbowych kodeks postępowania administracyjnego. Rozkaz personalny, który jest jednocześnie decyzją administracyjną jest aktem posiadającym

Kontroli sądowej podlega samo uzasadnienie decyzji uznaniowej z punktu widzenia powiązania ustaleń faktycznych z rekonstruowaną normą prawną oraz z wyrażeniami normatywnymi, określającymi przesłanki aktualizacji upoważnienia do decyzji uznaniowej. Sądy administracyjne nie są natomiast uprawnione do dokonywania oceny tego, w jaki sposób organy administracji wypełniają treści pozasystemowych kryteriów

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego należy wykazać, na czym polegała dokonana przez sąd pierwszej instancji błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie przepisu oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa lub jakie powinno być właściwe zastosowanie przepisu prawa materialnego. Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy przywołać przepisy tego prawa naruszone przez sąd, wskazać na

Obowiązek zwięzłego przedstawienia stanu sprawy obejmuje przy tym nie tylko przytoczenie ustaleń dokonanych przez organ administracji publicznej, ale także ich ocenę pod względem zgodności z prawem. Nie wystarczy ograniczyć się do stwierdzenia, co ustalił organ, lecz niezbędne jest wskazanie, które ustalenia zostały przyjęte przez sąd pierwszej instancji, a które nie.

Stawiając zarzut naruszenia prawa materialnego należy wykazać, na czym polegała dokonana przez sąd pierwszej instancji błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie przepisu oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa lub jakie powinno być właściwe zastosowanie przepisu prawa materialnego. Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy przywołać przepisy tego prawa naruszone przez sąd, wskazać na

Pouczenie powinno być adekwatne do doświadczenia życiowego i możliwości percepcji pouczanego. Obowiązek jego udzielenia nie powinien być pojmowany w kategoriach udzielania porad prawnych czy też doradztwa, tylko umożliwienia stronie rzeczywistego i pełnego udziału w prowadzonym postępowaniu administracyjnym. Te właśnie zasady zostały przez organy obu instancji naruszone.

Istotnym z punktu widzenia kontroli decyzji o zwolnieniu policjanta ze służby jest dokonanie analizy, czy organ wykazał, że funkcjonariusz w sposób oczywisty dokonał czynu o znamionach przestępstwa, a jego nieprzydatność do służby jest bezpośrednią konsekwencją jego zachowania. Innych warunków i ograniczeń, co do dopuszczalności zastosowania tej instytucji ustawodawca nie przewidział.