Prawidłowe przeprowadzenie postępowania administracyjnego uzależnione jest bowiem od uwzględnienia treści regulacji prawa materialnego mających zastosowanie w sprawie. To bowiem te przepisy determinują przebieg postępowania dowodowego i w pewnym sensie wyznaczają jego kierunek i zakres. Właśnie taka sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie.

Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Innymi słowy, postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wszczęte skargą kasacyjną nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy w jej całokształcie, lecz na odniesieniu się do

Pomoc społeczna ma charakter przejściowy i zakłada wykształcenie odpowiednich postaw u osób z niej korzystających, w celu pokonania życiowych trudności. Nie może w żadnym wypadku zamieniać się w stałe i jedyne źródło utrzymania dla osób o nią występujących.

W orzecznictwie i piśmiennictwie zgodnie przyjmuje się, że w sytuacji oparcia skargi kasacyjnej na obydwu podstawach ustawowych w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegają zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania. Dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji

Wadliwość uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego niższej instancji, co stanowi istotę zarzutu kasacyjnego w tej sprawie, może stanowić jak wielokrotnie podnosi się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego usprawiedliwioną podstawę kasacyjną naruszenia przepisów postępowania, gdy uzasadnienie to utrudnia lub wręcz uniemożliwia kasacyjną kontrolę orzeczenia, co ma miejsce gdy nie ma możliwości

Sprawa samowoli budowlanej oraz zróżnicowanie następstw prawnych samowoli budowlanej nie daje podstaw do wyprowadzenia, że przyjęta w przepisach prawa dopuszczalność wyprowadzenia ze stanu samowoli budowlanej legalizacji, daje podstawy do wyprowadzenia dwóch odrębnych przedmiotowo spraw, a tym samym pomimo wyprowadzenia konsekwencji prawnej samowoli budowlanej w obowiązującej w obrocie prawnym decyzji

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie elementy wymagane od wyroku. Przedstawia bowiem stan sprawy, zarzuty podniesione w skardze, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie. Ponadto ta część uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego, co wymaga podkreślenia, nie powinna łączyć się z oceną pod względem zgodności z prawem rozstrzygnięcia, gdyż temu celowi służą inne przepisy.

W utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych przesądzono jednoznacznie, że krąg stron postępowania dotyczącego samowoli budowlanej ustala się na podstawie art. 28 K.p.a., zgodnie z którym stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

W świetle orzecznictwa zgodzić się należy ze skargą kasacyjną, ocena przesłanek zawartych w powołanym przepisie powinna uwzględniać wymogi zawarte w art. 7 kpa. W świetle piśmiennictwa i orzecznictwa w przypadkach, w których rozstrzygnięcie sprawy powierzone zostało tzw. uznaniu administracyjnemu, co zachodzi wówczas, gdy norma prawna nie przewiduje obowiązku określonego zachowania się organu, lecz

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtował się pogląd, że w procedurze sądowoadministracyjnej nie ma przepisu, który umożliwiałby zaskarżenie wyłącznie uzasadnienia orzeczenia lub jego części, zaś art. 176 p.p.s.a. stanowi jedynie o możliwości uchylenia lub zmiany orzeczenia, a nie samego uzasadnienia.

Dokonywanie ustaleń faktycznych w pierwszym rzędzie wymaga rozważenia, jakie fakty mają w sprawie znaczenie. O tym decyduje zaś prawidłowo interpretowana norma prawa materialnego. Z kolei zarzuty dotyczące niewłaściwego zastosowania prawa materialnego mogą być oceniane przez Naczelny Sąd Administracyjny wówczas, gdy stan faktyczny stanowiący podstawę wyroku został ustalony w sposób prawidłowy.

W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że dokonywana przez organ ocena dowodów odbywa się w ramach swobodnej ich oceny. Zasada swobodnej oceny dowodów jest jednym z koniecznych środków zapewniających podjęcie przez organ podatkowy rozstrzygnięcia zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy (prawdą obiektywną). Z zasady tej wynika, że organ przy ocenie stanu faktycznego nie jest skrępowany żadnymi