Dla oceny, że dane ostateczne rozstrzygnięcie korzysta z powagi rzeczy osądzonej, niezbędne jest, aby rozstrzygało ono sprawę co do istoty. Akt ten musi rozstrzygać o prawach lub obowiązkach stron.

Kwestia tożsamości zakresu sprawy rozpoznawanej przez organ obydwu instancji nie wiąże się z naruszeniem zakazu reformationis in peius, lecz może być rozważana w kontekście naruszenia zasady ogólnej dwuinstancyjności postępowania oraz nakazu przestrzegania właściwości przez organy administracji.

Sąd pielęgniarek i położnych jest organem izby, przy pomocy którego samorząd wykonuje zadania publiczne z zakresu ochrony interesu publicznego. Przez organ samorządu zawodowego należy rozumieć każdy podmiot, którego działanie lub zaniechanie zaskarżono. Z powyższego wyprowadzić należy, że – jeżeli podmiot wykonuje zadania publiczne, a otrzyma wniosek o udostępnienie informacji publicznej, to zobowiązany

Dysponentem informacji publicznej jest wspólnota publicznoprawna (państwo), która z woli ustawodawcy staje się adresatem roszczeń o udostępnienie takiej informacji. Wspólnota publicznoprawna z istoty swojej działa przez podmioty ją reprezentujące. Należy przyjąć, że każdy posiadacz informacji publicznej jest podmiotem dysponującym informacją należącą do wspólnoty i jako taki stanowi w tym zakresie

Naczelny Sąd Administracyjny nie bada całokształtu sprawy z punktu widzenia stanu prawnego, który legł u podstaw zaskarżonego orzeczenia. Ocenia jedynie zasadność przedstawionych w skardze kasacyjnej zarzutów. Zakres kontroli jest określony i ograniczony wskazanymi w skardze kasacyjnej przyczynami wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego.