Zasady i tryb dostępu do informacji publicznej określa przede wszystkim ustawa o dostępie do informacji publicznej, a jej przepisów nie stosuje się jedynie w przypadku, gdy są one nie do pogodzenia z przepisami ustaw szczególnych. W sytuacji, w której dana sprawa jest uregulowana tylko częściowo, lub w ogóle nie jest regulowana w ustawie szczególnej, przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej

Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Sąd administracyjny nie dokonuje natomiast żadnych ustaleń faktycznych w zakresie objętym sprawą administracyjną, lecz dokonuje kontroli legalności wydanych w jej ramach rozstrzygnięć. Przeprowadzenie tzw. uzupełniających dowodów ma służyć wyjaśnieniu wątpliwości, a nie ustalaniu stanu faktycznego sprawy administracyjnej.

Wymóg przestrzegania zasady dyspozycyjności nakłada na organ obowiązek prowadzenia postępowania nadzwyczajnego w żądanym przez stronę trybie, jeżeli we wniosku domaga się ona w sposób skonkretyzowany tego rodzaju weryfikacji decyzji. Organ administracji nie może odmówić wszczęcia postępowania w trybie, który pomijałby stanowczo wyrażoną wolę strony, pomimo wiedzy, że jej żądanie jest bezzasadne czy

Należy zaznaczyć, że NSA oceniał już w innej sprawie zgodność innego planu miejscowego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K., dochodząc do podobnego jak w rozpoznawanej sprawie wniosku, mianowicie, że ze względu na treść tego studium dopuszczalne są odstępstwa od wyznaczonych w nim obszarów o różnym sposobie zagospodarowania.

Podkreślić trzeba, że Sąd kasacyjny nie powinien ani domyślać się intencji stron skarżących, ani formułować za nich zarzutów pod adresem skarżonego wyroku, ani ich doprecyzować.