Przepis art. 1 § 1 i 2 p.u.s.a. nie jest przepisem procesowym, lecz ustrojowym, określającym podstawowe kryterium sprawowania kontroli administracji publicznej przez sądy administracyjne. Przepis ten sąd mógłby naruszyć odmawiając rozpoznania skargi, mimo wniesienia jej z zachowaniem przepisów prawa, bądź rozpoznając ją, ale stosując przy kontroli inne kryterium niż kryterium zgodności z prawem.

Wprawdzie z art. 241 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. nie wynika obowiązek sądu drugiej instancji poszukiwania dowodów ani też ich przeprowadzania z urzędu, lecz uzupełnienie postępowania dowodowego jest konieczne wówczas, gdy okoliczności sprawy wskazują na taką potrzebę, oczywiście pod warunkiem, że nie zachodzą przeszkody, o których mowa w art. 381 k.p.c.