Sposób zakomunikowania przeproszenia, aby spełniał przypisaną mu ustawą funkcję kompensującą, nie powinien odbiegać od sposobu zakomunikowania treści szkodzących, po to aby przeproszenie mogło dotrzeć do tych osób, do których dotarł materiał prasowy naruszający dobra osobiste. Nie można bowiem podzielić stanowiska, że przy wyborze sposobu zakomunikowania oświadczenia nie ma znaczenia prawdopodobieństwo

Z uwagi na ważkie konsekwencje, jakie wiążą się z doręczeniem decyzji organu podatkowego stronie, fakt ten musi być ustalony w sposób bezsporny. Podstawową cechą decyzji administracyjnej jest bowiem uzewnętrznienie woli organu administracji publicznej przez zakomunikowanie tej woli jednostce w stosownym trybie prawnym; tym trybem jest doręczenie decyzji. Ustalenie odnośnie do prawidłowości doręczenia

Wybór dowodów, za pomocą których strona zamierza wykazać istotne dla niej okoliczności należy do strony, a odmienne wyobrażenie sądu o ich przydatności w tym zakresie nie uzasadnia ich pominięcia przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy.

Gdyby przyjąć, że jednym z zasadniczych celów istnienia instytucji podatku od dochodów nieujawnionych jest prewencja i w tym zakresie omawiana instytucja (w szczególności 75% stawka podatkowa) skutecznie spełnia swoją rolę, skłaniając podatników do rzetelnego zgłaszania osiąganych przychodów, to trzeba zaznaczyć, że w żadnym razie prewencji nie można traktować tak instrumentalnie, żeby prowadziło to

Z uprawdopodobnieniem wiąże się ustalenie jakiegoś faktu w oparciu o wiarygodne środki dowodowe, pozwalające na przekonanie się przez organ podatkowy o zgodności danych faktów z rzeczywistością. Stąd też uprawdopodobnienie należy rozumieć jako obiektywny stan wiedzy, w świetle której istnienie faktu (w tym przypadku niewykonanie zobowiązania) jest wysoce prawdopodobne.