W świetle art. 70 § 1 i art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005 r. po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Badanie przesłanek dopuszczalności odwołania i ewentualne stwierdzenie jego niedopuszczalności (art. 228 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako „O.p.”) następuje w ramach postępowania wszczętego tym odwołaniem. Niedopuszczalne jest wszczynanie i prowadzenie odrębnego postępowania w tym przedmiocie, dlatego w przypadku złożenia takiego

Zakład opieki zdrowotnej cechuje taki stopień wyodrębnienia (zorganizowania), który umożliwia udzielanie świadczeń zdrowotnych. Zarazem stopień wyodrębnienia takiego zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli posiada ona odrębną strukturę organizacyjną, gospodarkę finansową, majątek, nie pozwala uznać go za część innej jednostki organizacyjnej, która zakład opieki zdrowotnej utworzyła.

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznej danej sprawy.

Kodeks postępowania administracyjnego i Ordynacja podatkowa to dwie odmienne ustawy, które zawierają regulacje różnych, nietożsamych postępowań prawnych. Przepisy postępowania podatkowego zawarte w Ordynacji podatkowej nie mają zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.