Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zasadniczo wszelkiego rodzaju dochody, a zatem dla objęcia tym opodatkowaniem bardziej znaczącym od źródła przychodów jest sam fakt osiągnięcia dochodu, to tym bardziej nie jest ważne, czy osiągnięty dochód był następstwem działania (zaniechania) innej osoby, czy też nie.

Nieodpłatne świadczenia obejmują wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, mających konkretny wymiar finansowy.

Powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 252 § 1 k.s.h.) nie może być skutecznie oparte na naruszeniu dóbr osobistych osoby legitymowanej czynnie.

Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia (w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) przez podatnika może być konsekwencją zarówno działania, jak i zaniechania osoby trzeciej.

Nie ma racji autor skargi kasacyjnej, że jedynie działanie wierzyciela może być źródłem nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Gdyby przyjąć postulowane przezeń stanowisko, określone dochody znalazłyby się poza zakresem opodatkowania jedynie z tej przyczyny, że do ich powstania nie przyczyniło się aktywne działanie wierzyciela.

Do realizacji przesłanki z art. 130 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej nie wystarczy sam fakt wszczęcia postępowania.