System ogólnego materialnego prawa podatkowego uregulowany w Ordynacji podatkowej nie wprowadza dystynkcji między zapłatą "dobrowolną" i "przymusową", co w świetle jednorodnej, przymusowej natury świadczenia podatkowego, wydaje się celowym krokiem ustawodawcy, a nie luką prawną. Jakkolwiek przepis art. 72 § 1 pkt 1 O.p. stanowi, że za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego

W art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. unormowana została jedynie sytuacja, w której spółka kapitałowa wnosi wkład niepieniężny (aport) do spółki kapitałowej lub do spółdzielni: w takim przypadku za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych uważa się, ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak

1. Czy wierzytelność określona w sądowym tytule wykonawczym zabezpieczona w pełnym zakresie hipoteką przymusową wpisaną w księdze wieczystej przed dniem 20 lutego 2011 r. może być także zabepieczona hipoteką przymusową na podstawie wniosku złożonego po dniu 19 lutego 2011 r.? a w razie pozytywnej odpowiedzi na to pytanie: 2. Czy w takim wypadku maksymalna suma hipoteki powinna być pomniejszona o dotychczasową

Skoro w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem i leasingiem samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT, jak również w przypadku nabycia paliwa do tych pojazdów, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust

Zdolność sądową przyznano także innym jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, jeżeli posiadają podmiotowość administracyjnoprawną. Taką podmiotowość, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, czy art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym posiada spółka cywilna czy spółka jawna, a nie jej wspólnicy. Oznacza to, że na gruncie ustawy o VAT podatnikiem jest

Podstawą wznowienia postępowania nie może być późniejsza odmienna ocena dowodu, który istniał w dacie wydawania decyzji i był znany organowi, nawet gdyby pierwotna ocena była błędna.

W celu uchylenia się od negatywnych następstw przyjętej przez ustawodawcę w art.150 § 2 zd.2 O.p. fikcji prawnej strona musi uprawdopodobnić, że nie wiedziała o złożeniu pisma.

Instytucja wyjaśniania wątpliwości co do treści decyzji, nie może być wykorzystywana jako środek prawny do zwalczania stanowiska zawartego w takiej decyzji.