Nie może budzić wątpliwości, że wskazane w art. 116 O.p. unormowanie, ustanawiając subsydiarną odpowiedzialność członków zarządu za zaległości podatkowe, czyli obok odpowiedzialności za nie samej spółki, ma dawać Skarbowi Państwa dodatkową gwarancję uzyskania należnych świadczeń podatkowych, a jego celem jest obciążenie członków zarządu obowiązkiem wyrównania uszczerbku poniesionego w tym zakresie

Zdarzeniem, z którym jest związana utrata ulgi, stosownie do unormowania przepisu art. 7 ust. 14 pkt 1 ustawy zmieniającej z dnia 9 listopada 2000 r., w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą z 12 listopada 2003 r., jest zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności. Jakkolwiek redakcja art. 7 ust. 14 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r. nie jest doskonała, to z przepisu

Paragraf 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest w swej treści jednoznaczny i stanowi niejako dopełnienie treści art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o VAT z 1993 r., a jego wyeliminowanie z obrotu prawnego, nie spowodowałoby, że kwestionowana przez organy podatkowe faktury VAT stwierdzające

Przepis art. 9q ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym przewiduje trzy niezależne od siebie sposoby zawiadamiania o wydaniu decyzji, tj.: 1/ doręczenie decyzji, 2/ doręczenie zawiadomienia o jej wydaniu oraz 3/ zawiadomienie w drodze obwieszczenia w trybie art. 49 K.p.a., przy czym poszczególne sposoby zawiadamiania przyporządkowane są do konkretnych kategorii podmiotów. Zatem w stosunku do podmiotu