W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT , uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 tej ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej , o ile łącznie

Ciężar dowodu, a więc wykazania, że mienie służące sfinansowaniu wydatków podatnika pochodzi z dochodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania obciąża podatnika. Podatnik powinien zatem sformułować, a następnie wykazać wiarygodność swoich twierdzeń o takim lub innym pochodzeniu mienia, na przykład ze stosunku pracy, podróży służbowych, uprawy pomidorów i chryzantem lub podobnego rodzaju źródeł

Przewidziane w art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) odszkodowanie z tytułu zawinionego naruszenia autorskich praw majątkowych nie zależy od wykazania wysokości poniesionego uszczerbku.

Według art. 4421 § 1 k.c., jak i obowiązującego do 10 sierpnia 2007 r. art. 442 k.c., dla uznania, że rozpoczął się bieg trzyletniego przedawnienia konieczne jest, aby poszkodowany dowiedział się zarówno o szkodzie, jak i osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Oba te elementy muszą być spełnione łącznie. O "dowiedzeniu się o szkodzie" można mówić wtedy, gdy poszkodowany "zdaje sobie sprawę z ujemnych

Stwierdzenie bezprawności orzeczenia sądowego wymaga uprzedniego rozważenia okoliczności decydujących o istocie władzy sądowniczej, to jest orzekania w warunkach niezawisłości, w sposób bezstronny, zależny nie tylko od obowiązujących ustaw, ale także od sumienia sędziego oraz jego swobody w ocenie prawa i faktów stanowiących podłoże sporu.

Naczelnik urzędu skarbowego może nałożyć karę porządkową za tzw. bierną postawę na podatnika, który nie odpowiada na wezwania do złożenia dokumentów istotnych dla przebiegu postępowania.

Na wykładnię art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. zasadnicze znaczenie odgrywał cel przekazania towarów przez przedsiębiorcę.

W stanie prawnym obowiązującym od 5 grudnia 1990 r., ukształtowanym nowelą do ustawy z dnia 29 września 1990 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 79, poz. 464), oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu zabudowanego - w każdym przypadku - musiało nastąpić z równoczesną sprzedażą położonych na tym gruncie budynków i innych urządzeń (art. 20 ustawy z 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu

Zgodnie z art. 24 w związku z art.22 u.p.d.o.f., to na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia poniesienia określonego wydatku, wykazania związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem oraz jego odpowiednie udokumentowanie.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia kosztów egzekucyjnych ma charakter uznaniowy.

Posiadacz nieruchomości ponosi administracyjną odpowiedzialność za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia na podstawie obiektywnej odpowiedzialności związanej ze związkiem przyczynowym pomiędzy jego działaniem lub zaniechaniem a wycięciem drzew.

Przesłanki określone w art. 239b §1 pkt 1-4 Ordynacji podatkowej mają charakter fakultatywny i rozłączny, co powoduje, że zaistnienie jednej z nich daje podstawę do nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Przy tym warunkiem koniecznym jest uprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji nie zostanie wykonane (art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej).

Zaistnienie jednego ze zdarzeń przewidzianych w art. 59 § 1 pkt 1 - 9 Ordynacji podatkowej wyklucza możliwość wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z pozostałych przyczyn. Skoro więc zobowiązanie podatkowe wygasło na skutek zapłaty podatku (art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) to nie biegnie dalej termin przedawnienia. Nie może bowiem ponownie wygasnąć zobowiązanie podatkowe, które już nie istnieje

Organ podatkowy, zgodnie z art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. ustala wysokość przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach, przyjmując za podstawę opodatkowania sumę poniesionych w roku podatkowym wydatków i zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych, nie znajdujących pokrycia w już opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania źródłach przychodów i posiadanych przedtem zasobach majątkowych.