Prawidłowe rozumienie użytego w art. 239b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej pojęcia "majątek znacznej wartości" oznacza, że dopiero zbyta część majątku w proporcji do pozostałej znajdującej się w posiadaniu podatnika, a nie sama część zbywana, przedstawia znaczną wartość stanowiąc przesłankę nadania rygoru natychmiastowej wykonalności. Dopiero wystąpienie tej przesłanki w połączeniu z uprawdopodobnieniem

Niedopuszczalne jest przyjęcie, że nie jest istotne czy na fakturze podano ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywcy, co nakazuje art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeśli nabywca jest rzeczywiście czynnym podatnikiem VAT, co także jest jednym, ale nie jedynym, z warunków wynikających z tego przepisu.

O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności

Opłaty notarialne i wynagrodzenie z tytułu umowy o dzieło przez biegłego rewidenta nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu spółki cywilnej wobec tego nie mogą być zakwalifikowane do kosztów uzyskania na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej.

Przepis art. 239b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej uzależnia nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej od stwierdzenia, że strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia. Nie może budzić wątpliwości

Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga uprzedniego ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną, przesłanka

Nie jest rolą organu podatkowego, a także sądu administracyjnego, rozbudowywanie i poszerzanie postępowania podatkowego w celu wykazania innego przebiegu czynności, innej ich kwalifikacji, w kontekście stosowania danego podatku, w sytuacji, gdy pierwsza z wersji, wynikająca z dokumentów i oświadczeń strony, okazuje się wadliwa, zarówno w zakresie sposobu jej opodatkowania, jak i wymogów zastosowania

Dopiero spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 239b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej oraz uprawdopodobnienie wystąpienia ryzyka z nią związanego, że na skutek wyzbycia się majątku znacznej wartości i tym samym uszczuplenia majątku zobowiązanie podatkowe wynikające z nieostatecznej decyzji podatkowej nie zostanie wykonane w rozumieniu art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej, pozwoli organom podatkowym