Podatku od środków transportowych nie może płacić ten, kto nie jest właścicielem pojazdu. Jednak jeśli podatnik nie ma wiarygodnego dokumentu poświadczającego sprzedaż pojazdu, będzie uznany przez organy podatkowe za jego właściciela i tym samym będzie zobowiązany do zapłaty tego podatku.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Sprzedaż posiadanych przez skarżącą spółkę udziałów (akcji) spółek kapitałowych, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie wpłynie na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga uprzedniego ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną, przesłanka

Nie jest rolą organu podatkowego, a także sądu administracyjnego, rozbudowywanie i poszerzanie postępowania podatkowego w celu wykazania innego przebiegu czynności, innej ich kwalifikacji, w kontekście stosowania danego podatku, w sytuacji, gdy pierwsza z wersji, wynikająca z dokumentów i oświadczeń strony, okazuje się wadliwa, zarówno w zakresie sposobu jej opodatkowania, jak i wymogów zastosowania

Dopiero spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 239b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej oraz uprawdopodobnienie wystąpienia ryzyka z nią związanego, że na skutek wyzbycia się majątku znacznej wartości i tym samym uszczuplenia majątku zobowiązanie podatkowe wynikające z nieostatecznej decyzji podatkowej nie zostanie wykonane w rozumieniu art. 239b § 2 Ordynacji podatkowej, pozwoli organom podatkowym

Przepis art. 239b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej uzależnia nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej od stwierdzenia, że strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia. Nie może budzić wątpliwości

Prawidłowe rozumienie użytego w art. 239b § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej pojęcia "majątek znacznej wartości" oznacza, że dopiero zbyta część majątku w proporcji do pozostałej znajdującej się w posiadaniu podatnika, a nie sama cześć zbywana, przedstawia znaczną wartość, stanowiąc przesłankę nadania rygoru natychmiastowej wykonalności.