Art.108 § 3 O. p., wyłączający konieczność wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego przed orzeczeniem o odpowiedzialności osoby trzeciej, w przypadku wystawienia tytułu wykonawczego na podstawie deklaracji, odnosi się także do korekty deklaracji, dopuszczalnej na mocy art. 81 O.p. Korekta deklaracji zastępuje deklarację pierwotną i eliminuje ją z obrotu prawnego

Wartość przedmiotu zaskarżenia w zażaleniu na postanowienie o kosztach zastępstwa procesowego ustala się na podstawie wysokości tych kosztów, a nie według wartości przedmiotu sporu w sprawie.

Zgodnie z zasadą exceptiones non sunt extentendae, wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco. Wynika z tego, że strona chcąc zachować prawo do zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu licencji do praw medialnych musi ściśle przestrzegać wszystkich warunków i tak układać bieg zdarzeń gospodarczych, aby nie było wątpliwości, co do ich spełnienia.

Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa.

Dopiero od dnia 1 stycznia 2011 r. stworzono możliwość udzielania rabatu o charakterze zbiorczym, lecz tylko w przypadku, gdy rabat ten dotyczy wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Nie jest zatem w dalszym ciągu możliwe zastosowanie instytucji zbiorczego rabatu w przypadkach, gdy odbiorca ma mieć udzielony rabat tylko z tytułu określonego rodzaju transakcji

Wcześniejsza wadliwa interpretacja przepisów nie oznacza, że organy podatkowe pozbawione są - z uwagi na treść art. 121 § 1 O.p. - prawa zweryfikowania swojego stanowiska, a to ze względu na zasadę praworządności uregulowaną w art. 120 O.p.

Przyjęta w art. 191 ordynacji podatkowej zasada swobodnej oceny dowodów zakłada, że organ podatkowy nie jest skrępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi, ma swobodnie oceniać wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję. Aby w ramach owej swobody nie zostały przekroczone granice dowolności, organ podatkowy przy ocenie zebranych w sprawie dowodów powinien

Do prawidłowego sformułowania podstawy kasacyjnej niezbędne jest wskazanie konkretnego przepisu (lub przepisów) aktu normatywnego, który został naruszony przez sąd pierwszej instancji.

Przewidziana w art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej możliwość uchylenia przez organ odwoławczy zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji stanowi odstępstwo od zasady szybkiego i wnikliwego rozpatrzenia sprawy co do jej istoty przez organy podatkowe obu instancji (art. 125 i 127 Ordynacji podatkowej) i może być stosowana jedynie wyjątkowo przy rzeczywistym

Wcześniejsza wadliwa interpretacja przepisów nie oznacza, że organy podatkowe pozbawione są - z uwagi na treść art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej - prawa zweryfikowania swojego stanowiska, a to ze względu na zasadę praworządności uregulowaną w art. 120 Ordynacji podatkowej.

Przyjęta w art. 191 ordynacji podatkowej zasada swobodnej oceny dowodów zakłada, że organ podatkowy nie jest skrępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi, ma swobodnie oceniać wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję. Aby w ramach owej swobody nie zostały przekroczone granice dowolności, organ podatkowy przy ocenie zebranych w sprawie dowodów powinien

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów oraz ich użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, skoro normy § 10 ust.1, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia MF z 22 marca 2002 r., na dzień 30 kwietnia 2004 r. formułowały expressis verbis wymóg wykazania stosowną homologacją producenta lub importera, że dany samochód jest

Użyty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy), o jakich mowa w art. 86 ust. 3 ustawy są - jako towary handlowe - przeznaczone do ich dalszego zbycia