odrzucił skargę kasacyjną; zasądził od powoda na rzecz pozwanych kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Zasada dwuinstancyjności postępowania z art. 127 Ordynacji podatkowej oznacza, iż każda sprawa winna być rozpatrzona dwukrotnie, a organ drugiej instancji nie może się tylko ograniczyć do kontroli organu pierwszej instancji.

Zgodnie z art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania stosując wymienione w sześciu punktach metody, a metoda porównawcza wewnętrzna wymieniona jest na pierwszym miejscu. Natomiast art. 23 § 4 tej ustawy postanawia, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy nie można zastosować metod, o których mowa w § 3, organ podatkowy może w inny sposób oszacować

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej i jest związany podstawami zaskarżenia oraz zakresem tego zaskarżenia (art. 183 § 1 p.p.s.a.). Nie może zatem uzupełniać formułowanych zarzutów, zwłaszcza, gdy autor skargi kasacyjnej podaje przepis, który dzieli się na kilka jednostek redakcyjnych, w tym przypadku paragrafy, a w skardze kasacyjnej nie wskazuje się o który

Obowiązek podatkowy nie powstanie, jeśli nie ma możliwości stwierdzenia, czy pracownik rzeczywiście otrzymał świadczenie i jaka była jego wartość.

Wymogiem przechowywania kopii faktury jest zachowanie jej oryginalnej postaci, a ten warunek spełnia także przechowywanie faktury w formie elektronicznej, tj. niemodyfikowanego pliku tekstowego, pozwalającego na każdorazowe odtworzenie formy papierowej na żądanie organu podatkowego w jej oryginalnej postaci.

Tylko w przypadku podatników, których przedmiotem działalności jest szeroko pojęte zbywanie samochodów osobowych jako towarów handlowych, możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia takich samochodów (pojazdów), nie jest ograniczona normą art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ustawy o VAT, czyli zakresem związku ich nabycia z wykorzystaniem

Wspólnicy spółki partnerskiej mogą określić prawo do udziału w zysku w spółce - w dowolnej (dopuszczalnej przepisami K.s.h ) proporcji, według której będą rozliczane przychody z udziału w spółce, jednakże konsekwentnie w takiej samej proporcji winny też być dla celów podatkowych rozliczane koszty uzyskania przychodów.