Aby budynek lub jego część mogła być opodatkowana niższą stawką, muszą być w nim udzielane świadczenia zdrowotne, a nie tylko prowadzona działalność związana z udzielaniem tych świadczeń.

W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego, nie może ona stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura bowiem stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, jak i przedmiotowym.

To, że w art. 3 ust. 1 lit. a) Prawa budowlanego określono, że przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, ma jedynie na celu podkreślenie, że instalacje i urządzenia przynależą do budynku i są jego częścią, ale nie oznacza to, że pozbawienie budynku części lub nawet wszystkich instalacji i urządzeń technicznych sprawia, że przestaje on być "budynkiem

Decydując się na którąś z sześciu podanych przepis art. 23 § 3 O.p. metod, jak też stosując inną, ustaloną przez siebie, wobec niemożności zastosowania żadnej z nazwanych (art. 23 § 4) organ obowiązany jest wybór ten uzasadnić.

Nie można tylko z tego powodu, iż pierwszy z podmiotów w łańcuchu transakcji był podmiotem nieistniejącym wywodzić, że pozostali nie mogli nabyć towaru i w konsekwencji nie mieli prawa do odliczenia podatku naliczonego. Prawo do pozbawienia podatnika odliczenia podatku naliczonego uzależnione jest od wykazania, że ta transakcja nie miała odzwierciedlenia w rzeczywistości.

W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego nie może stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, rzeczowym i ilościowym. Zatem w sytuacji, gdy ten dokument stwierdza, że dokonano dostawy w znacznie

W sytuacji, gdy faktura VAT nie odzwierciedla zdarzenia gospodarczego nie może stanowić podstawy do skorzystania z prawa określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Faktura zaś stanowi podstawę do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy jej treść potwierdza określoną czynność w aspekcie podmiotowym, rzeczowym i ilościowym. Zatem w sytuacji, gdy ten dokument stwierdza, że dokonano dostawy w znacznie

Zróżnicowanie traktowania podmiotów w aspekcie skutków niedotrzymania terminu zwrotu w zależności od tego, jakie jest ich miejsce wykonywania czynności opodatkowanych z tytułu, których podmioty zobowiązane są do zapłaty podatku, nie jest obiektywnie uzasadnione. W rzeczywistości bowiem zwrot podatku naliczonego przysługuje tylko, jeżeli jest on związany z tą działalnością gospodarczą, która gdyby była

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie stanowi o zwolnieniu podatkowym w zakresie wartości "pierwotnie wniesionego wkładu"; normuje natomiast o "zwrocie wniesionych wkładów", co obejmuje także wartość wkładu, o jaką wkład, poprzez wniesienie - w formie reinwestowania - opodatkowanych przychodów z działalności spółki, uległ powiększeniu. Rozważane zwolnienie podatkowe uwzględnia więc uprzednie

Na podstawie art. 137 § 3 (in initio) Ordynacji podatkowej, pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Z przepisu tego wynika, że udział pełnomocnika w postępowaniu powinien być przez niego zgłoszony, a udzielenie pełnomocnictwa "uzewnętrznione" złożeniem dokumentu pełnomocnictwa do akt określonego rodzaju postępowania, przy czym złożenie pełnomocnictwa do danego

Przepisy Kpa zawierają wyraźne stwierdzenie możliwości nadania rygoru decyzji po jej wydaniu. Przenosząc to na grunt Ordynacji podatkowej zauważyć należy, że w postępowaniu podatkowym rygor ten zawsze nadawany jest aktem odrębnym tj. postanowieniem i odnosi się on do - jak to jest określone w art. 239b § 1 - decyzji nieostatecznej, co nie przesądza jeszcze, czy wydanej, czy doręczonej, wobec braku

Porównując regulacje z K.p.a. i O.p., można powiedzieć tylko tyle, że przepisy Kpa zawierają wyraźne stwierdzenie możliwości nadania rygoru decyzji po jej wydaniu. Przenosząc to na grunt Ordynacji podatkowej zauważyć należy, że w postępowaniu podatkowym rygor ten zawsze nadawany jest aktem odrębnym tj. postanowieniem i odnosi się on do - jak to jest określone w art. 239b § 1 - decyzji nieostatecznej

Postanowienie o nadaniu rygoru może być doręczone najwcześniej z dniem doręczenia decyzji. Dlatego praktyczne jest spakowanie decyzji i odrębnego postanowienia w jednej przesyłce.

Zgodnie z art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej podstawę opodatkowania określa się w drodze oszacowania stosując wymienione w sześciu punktach metody, a metoda porównawcza wewnętrzna wymieniona jest na pierwszym miejscu. Natomiast art. 23 § 4 tej ustawy postanawia, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy nie można zastosować metod, o których mowa w § 3, organ podatkowy może w inny sposób oszacować

Ulga, o której mowa w art.21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 u.p.d.o.f. przysługuje obojgu małżonkom, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania w zbywanym lokalu czy domu spełnia wyłącznie jeden z nich.