O braku możliwości określenia podstawy opodatkowania w oparciu o dane wynikające z ksiąg podatkowych można mówić wówczas, gdy kierując się treścią tychże ksiąg, nie można ustalić wartości niezbędnych do określenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku, gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy - faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku.

Nadzwyczajny środek zaskarżenia zostaje uwzględniony jedynie wtedy, gdy prowadzi do jednoznacznego przekonania, że podniesione w nim uchybienia nie tylko mogły mieć znaczenie z punktu widzenia kwestionowanego rozstrzygnięcia, ale wpływ ten można ocenić jako istotny, a więc ważący, prowadzący do ukształtowania jego treści w znacząco inny sposób niż powinno to nastąpić w orzeczeniu wolnym od wad, z konsekwencjami

Wprawdzie co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym powinien podlegać dochód, a więc przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania, lecz ustawodawca w wypadku opodatkowania przychodów utożsamia przychód z dochodem, co wynika z zestawienia treści powołanego wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jej art. 30 ust. 1 pkt 7.

Choć nie zawsze miejsce wykonywania usług przez zleceniobiorcę będzie miejscem prowadzenia działalności przez zleceniodawcę, to jednak ten zleceniobiorca, który wykonuje pracę w miejscach wynikających ściśle ze zleceń zleceniodawcy, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu wypadków przy pracy, bowiem w rozumieniu ustawy systemowej [art. 12 ust. 3] miejsca pracy wskazanego przez zleceniodawcę

1. Powiat może odpowiadać za naruszenie dóbr osobistych innych osób (fizycznych lub prawnych), którego dopucił się jego organ. 2. Starosta formułujšc w wypowiedziach prasowych opinię dotyczšcš powódki, naruszył odpowiednie proporcje pomiędzy dopuszczonš przez prawo w interesie publicznym krytykš jej poczynań, a zakresem ochrony jej dóbr osobistych. Nawet negatywna (subiektywnie) ocena zachowania powódki

Sąd Administracyjny, mając na uwadze sposób sformułowania art. 181 Ordynacji podatkowej w związku z generalną zasadą dowodową przyjętą w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, za nieprawidłowe uznaje stanowisko, że złożone w toku kontroli podatkowej zeznania świadka nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym i że dowód taki musi być ponowiony.

Na postanowienie sądu drugiej instancji o kosztach sądowych, których strona nie miała obowiązku uiścić, nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.

Przepisy art. 607e § 3 pkt 4 i 5 k.p.k. statuują samodzielne przesłanki wyłączenia przewidzianej w art. 607e § 1 k.p.k. zasady specjalności.

Brak ciągłości zapewnienia środków finansowych, co rodziło niepewność w kwestii możliwości corocznego powtarzania zajęć logopedycznych, stanowił o szczególnych potrzebach wynikających z organizacji nauczania w rozumieniu art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela. Fakt, że w dwóch kolejnych latach środki na takie zajęcia dodatkowe zapewniono nie oznacza, że musiały one być zapewniane permanentnie, co rodziłoby