Pracownik, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach przez sąd pracy po ustaleniu, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, nie ma prawa do odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego ponad przysługujące mu na podstawie art. 47 k.p. wynagrodzenie za czas pozostawania

Powoływanie się na art. 5 k.c. jest niedopuszczalne wtedy, gdy inny przepis odwołuje się do zasad współżycia społecznego w taki sposób, że określa granice ochrony konkretnego prawa podmiotowego. Takim przepisem był art. 41 § 3 k.r.o. w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonaną na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.

Rażące uchybienia sądu związane z motywacyjną częścią uzasadnienia mogą wskazywać, że sąd w istocie nie spełnił obowiązku wynikającego z art. 433 § 2 k.p.k., tj. w szczególności nie rozważył wszystkich zarzutów apelacyjnych.

Usługi najmu nieruchomości, w zależności od sposobu ich wykorzystania, klasyfikowane są w różnych grupowaniach PKWiU, co skutkuje również opodatkowaniem ich według różnych stawek lub zwolnieniem.

Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej może zwolnić się z obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 8 pkt 1 Prawa energetycznego przedstawiając do umorzenia świadectwo pochodzenia z kogeneracji, uzyskane dla energii objętej umowami długoterminowymi.

Może być uznana za częściowo niezdolną do pracy osoba, która utraciła w znacznym stopniu zdolność do wykonywania dotychczasowego zatrudnienia, choćby zachowała zdolność do wykonywania jakiejkolwiek innej pracy wymagającej niższych albo niewymagającej w ogóle żadnych kwalifikacji.