Przesłanką zasadniczą, wymienioną w (art. 387 § 2 k.p.k.), jest (…) wymóg, by okoliczności popełnienia przestępstwa przez oskarżonego nie budziły wątpliwości. Chodzi przy tym nie tylko o kwestie sprawstwa oskarżonego, ale o wszystkie okoliczności, które mają znaczenie dla ustalenia zakresu jego odpowiedzialności, a więc także o właściwą ocenę prawną czynu będącego przedmiotem osądu. Stwierdzenie zatem

Rozpoznając sprawę zwrotu nienależnie pobranego świadczenia (art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) w której co do zasady postępowanie wszczynane jest z urzędu organ w toku postępowania obowiązany jest stosownie do art. 104 ust. 4 tej ustawy zbadać, czy zachodzą przesłanki do odtąpienia od żądania zwrotu.

Z dokonanych w sprawie ustaleń wynika przy tym, że oskarżony prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości (1,8 promilla alkoholu we krwi), że miał świadomość, a więc godził się, iż przewozi równie nietrzeźwych pasażerów, którzy przy tym, tak jak i on, nie zapięli pasów bezpieczeństwa, choć ciążyła na nim jako kierowcy odpowiedzialność za ich bezpieczeństwo. Zatem twierdzenia skarżącego, że odpowiedzialność

Brak powiadomienia obrońcy z wyboru o wezwaniu skazanego do uiszczenia opłaty kasacyjnej niewątpliwie uniemożliwia mu prawidłowe wypełnienie swoich obowiązków, polegających na udzieleniu pomocy procesowej skazanemu. Za powinność obrońcy należy uznać m. in. pouczenie strony o skutkach procesowych nieuzupełnienia, we wskazanym przez sąd terminie, braku formalnego kasacji. W tym stanie rzeczy, przy braku