Przepisy art. 16 d. ust. 2 i art. 16 h. ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) tworzą unormowanie wprowadzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych, o których mowa w art. 16a. - 16c. wymienionej ustawy, do odpowiadających im obszarów ewidencji w terminie późniejszym aniżeli miesiąc przekazania

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Do zażalenia wnoszonego do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji (art. 3941 § 2 k.p.c.) nie ma zastosowania art. 3984 § 2 zdanie drugie k.p.c., dotyczący dołączenia do skargi kasacyjnej dwóch dodatkowych jej odpisów.