W sprawach dotyczących ograniczenia władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy wydaje zarządzenia, o których mowa w art. 569 § 2 k.p.c., w składzie jednego sędziego i dwóch ławników.

Kwestia wzajemnych relacji pomiędzy zarządzeniami sądu opiekuńczego podejmowanymi w nagłych wypadkach, o których mowa w art. 569 § 2 k.p.c., a wydawanymi przez ten sąd zarządzeniami tymczasowymi w postępowaniu zabezpieczającym.

Przepis art. 179 k.p.c. nie ma zastosowania do biegu terminów prawa materialnego.

Wskazanie we wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i doręczenie jego odpisu wraz z uzasadnieniem błędnej sygnatury akt sprawy, której ten wniosek dotyczy, może być potraktowane jako inna oczywista niedokładność w rozumieniu art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. i nie stanowi przeszkody do nadania temu pismu biegu.

Sąd rejonowy uzasadnia postanowienie rozpoznające skargę na czynność komornika tylko wtedy, gdy podlega ono zaskarżeniu (art. 357 § 1 i 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 5 lutego 2005 r., który ma zastosowanie do problematyki zarządu ustanowionego przez sąd w ramach zabezpieczenia wniosku o zniesienie współwłasności w niniejszej sprawie, kwestia dopuszczalności zaskarżenia obu postanowień objętych przedstawionym zagadnieniem prawnym nie nasuwa wątpliwości.