Wpłynięcie w sprawie o wykroczenie kasacji strony od wyroku sądu odwoławczego (czy też od innego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe w sprawach o wykroczenia) nie wywołuje żadnych skutków prawnych i wystarczające jest poprzestanie na wydaniu odpowiedniego zarządzenia o charakterze administracyjno-porządkowym (np. o załączeniu pisma do akt) oraz poinformowaniu nadawcy o sposobie załatwienia

Rozpoznanie zażalenia na posiedzeniu niejawnym nie narusza art. 37 konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych sporządzonej w Lugano dnia 16 września 1998 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 10, poz. 132), gdy druga strona otrzymała jego odpis i mogła wnieść odpowiedź na ten środek odwoławczy.

Uiszczenie opłaty od apelacji bezpośrednio w sądzie drugiej instancji nie stanowi podstawy do jej odrzucenia.

Uprzednie przywrócenie do pracy nie stanowi negatywnej przesłanki procesowej prawomocnego osądzenia sprawy (art. 379 pkt 3 k.p.c.) w postępowaniu o roszczenie wynikające z kolejnego rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę, nawet gdy przyczyny podane w pismach rozwiązujących są tożsame.

Stosownie do art. 106 § 3 u.p.p.s.a. dokonywanie przez sąd administracyjny samodzielnych ustaleń faktycznych, przy wykorzystaniu dowodu z dokumentu, jest dopuszczalne jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego działania lub bezczynności organu administracji.

Wspólnota mieszkaniowa, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) jest, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca z mocy art. 1 ust. 2, art. 3 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.