1.Art. 536 k.p.k. dotyczy zakresu rozpoznania przez Sąd Najwyższy kasacji dopuszczalnej z mocy ustawy, warunkiem dopuszczalności kasacji od wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest podniesienie przez skarżącego w kasacji zarzutów określonych w art. 439 k.p.k. 2.W razie stwierdzenia z urzędu, w toku kontroli dopuszczalności kasacji, przez Prezesa Sądu
Wynikający z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.) sposób uiszczania opłat od pism wnoszonych przez współuczestników formalnych ma zastosowanie tylko do tej strony procesowej, po której występuje tego rodzaju współuczestnictwo.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 kwietnia 2008 r., SK 77/06 (Dz.U. Nr 59, poz. 367; OTK-A 2008 nr 3, poz. 39) nie stanowi podstawy wznowienia postępowania (art. 4011 k.p.c.) w sprawie zakończonej postanowieniem Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia porządkowego wydanego na podstawie art. 49 i 50 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że ponieważ w art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) wskazano, iż wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym, dochodach i stanie rodzinnym, to tym samym wypełnienie rubryk urzędowego formularza w dowolny
1. Jeśli wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego ma charakter abstrakcyjny, oderwany w swej treści od konkretnego przypadku, to taki wniosek należy uznać za niedopuszczalny w rozumieniu art. 58 par. 1 pkt 6 w zw. z art. 64 par. 3 P.p.s.a. 2. Niedopuszczalność wniosku w konsekwencji prowadzić musi do odrzucenia wniosku.
Zawieszenie prawa do emerytury i wstrzymanie jej wypłaty na mocy art. 102 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 81 pkt 3 i art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), bez wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzji w tym zakresie, w sytuacji, gdy przyczyną zawieszenia prawa do świadczenia była informacja ubezpieczonego