Przewidziana w art. 33 par. 4 Ordynacji podatkowej konieczność określenia jedynie przybliżonej wysokości zabezpieczonego zobowiązania podatkowego nie zwalania organu podatkowego z obowiązku właściwego uzasadnienia decyzji o zabezpieczeniu także w zakresie dotyczącym przedstawienia danych, na których podstawie ta przybliżona wysokość zastała określona.

Na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie zwrotu opłaty sądowej nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.

Kara umowna może być zastrzeżona także w umowie starannego działania.