Niedopuszczalne jest wyłączenie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o samą konstrukcję czy też istotę podatku. Może być ona elementem przywoływanym na poparcie stanowiska wynikającego z obowiązujących przepisów, jednakże nie może stanowić samodzielnej podstawy pozbawienia podatnika przysługującego mu uprawnienia.

Obowiązek podatkowy powstały przed 1 maja 2004 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ istnieje nadal po tej dacie, mimo uchylenia tej ustawy. Zatem jeżeli po uchyleniu poprzedniej ustawy istnieje przepis pozwalający na konkretyzację obowiązku podatkowego, to nie ma przeszkód do wydania decyzji ustalającej

1. Jeżeli bowiem wydatki poniesione na windykację danej wierzytelności nie przyniosły przychodu w 2001 roku to nie mogą być uznane za związane z przychodem tego roku. Będą natomiast zaliczane do kosztów uzyskania przychodów następnych lat, w których przychód z nimi związany zostanie osiągnięty. 2. W przypadku wierzytelności jako źródła przychodu zasadne jest odnoszenie kosztu do wysokości wartości

1. Sposób w jaki Sąd dokonuje kontroli, prowadzący do akceptacji lub zanegowania ustaleń faktycznych dokonywanych przez organy podatkowe, wpływa w dalszej kolejności na prawidłowość oceny stosowania przez te organy prawa materialnego. Tryb postępowania Sądu ma więc znaczenie dla formułowania wniosków końcowych, a także ich zakresu, a co za tym idzie rzutuje na całą treść orzeczenia i zastosowania środków

Zarzut naruszenia postępowania ma odnosić się do postępowania sądowego zakończonego zaskarżonym wyrokiem

1. Opinie statystyczne nie mają charakteru decyzji administracyjnych ani innych aktów, które podlegałyby zaskarżeniu do sądu administracyjnego. 2. W przypadku, gdy strona zgłosi argumenty przeciw opinii statystycznej dokonującej kwalifikacji danego towaru organ podatkowy winien przystąpić do wyjaśnienia tej kwestii za pomocą wszelkich dostępnych i koniecznych w danym przypadku środków dowodowych.

Oględziny (art. 207 § 1 k.p.k.) i eksperyment (art. 211 k.p.k.) to czynności procesowe, przeprowadzane wyłącznie przez organ procesowy, który może wezwać do nich biegłego (art. 198 § 1 k.p.k.) lub specjalistę (art. 205 § 1 k.p.k.).

Skoro spisanie protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego traktowane jest przez prawodawcę za czynność egzekucyjną, a jej przeprowadzenie w sposób niewątpliwy związany jest ze stosowaniem środków egzekucyjnych to tym samym pozostaje z nimi w ścisłym związku nawet, gdy do bezpośredniego zastosowania środków egzekucyjnych nie doszło. W rezultacie tego, gdy jej podjęciu towarzyszyła realizacja dyspozycji

Pojęcie "przepisów dotychczasowych" użyte w art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne /Dz.U. nr 68 poz. 623/ ograniczyć należy do norm prawa materialnego. W "starych sprawach" organ celny obowiązany jest stosować nowe przepisy proceduralne.

Sędzia uzyskujący uposażenie w stanie spoczynku nie ma prawa do wypłaty emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. Sygn. akt K 45/01 (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 923) nie odnosi się do wszystkich podmiotów prowadzących zakłady pracy chronionej lecz jedynie do tych, które zostały wskazane w tym orzeczeniu, tj. tych, którzy w zaufaniu do przepisów sprzed nowelizacji, a więc przed 30 listopada 1999 r. rozpoczęli realizacje długookresowych inwestycji na

Żądanie przeprowadzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, w sprawie odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o., dowodu z akt podatkowych dotyczących tej spółki, nie mieści się w dyspozycji art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z dwóch powodów: nie jest to dowód z dokumentu

Odpowiedzialność karną na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 101, poz. 926 ze zm.), za opublikowanie w materiale prasowym danych osobowych (np. adresu) wbrew zakazowi określonemu w art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 ze zm.), ponosi redaktor naczelny jako osoba ustawowo obowiązana do ochrony