Nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.) udzielenie przez pracownika wywiadu prasowego, w którym poddał krytycznej ocenie zachowanie członka organu pracodawcy, jeżeli pracownik zachował odpowiednią formę wypowiedzi a jego zachowaniu nie można przypisać znacznego nasilenia złej woli i świadomego działania zagrażającego interesom pracodawcy lub narażającego
Złożenie przez podatnika korekty pierwotnej deklaracji podatkowej, obniżającej kwotę należnego podatku w trybie art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przerywa bieg terminów określonych w art. 87 ust. 2 i 3 tej ustawy. Terminy te biegną na nowo, to jest począwszy od dnia złożenia rozliczenia korygującego.
1. Z treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wynika zatem, iż za przychody należy uważać nie tylko sumy /wartości/ rzeczywiście przez podatnika osiągnięte, tj. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika lecz również kwoty faktycznie nie otrzymane, ale należne z tytułu wykonanych usług /sprzedaży towarów/.
Przepis art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1058 ze zm./ ma ustrzec stronę reprezentowaną przez adwokata przed negatywnymi skutkami "zaniechania" podjęcia przez pełnomocnika określonych czynności procesowych w terminie przewidzianym w przepisach prawa. Strona ponosi konsekwencje czynności podejmowanych przez pełnomocnika w imieniu strony,
Stosunek służbowy asesora sądowego, którym nie można było być dłużej niż trzy lata (art. 114 § 4 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), rozwiązywał się z upływem tego okresu, chyba że miało miejsce niebudzące wątpliwości przedłużenie trwania stosunku służbowego do dnia zakończenia procedury uzyskania
Ustalenie wartości sprzedaży opodatkowanej według stawki niższej /7 procent/, jest istotne, ponieważ działalność gospodarcza skarżącej polegała na prowadzeniu sklepu spożywczego, zaś sprzedaż towarów spożywczych była również objęta stawką podatku wynoszącą 7 procent /załącznik nr 3 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.
Skoro NSA nie dopatrzył się naruszeń prawa w sprawach rozliczeń poprzednich okresów, które miały wpływ na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy, zatem w tej sprawie nie zasługują na uwzględnienie zarzuty naruszenia prawa materialnego podniesione w skardze kasacyjnej.
w postępowaniu podatkowym art. 6 Kc nie stosuje się, co zresztą Sąd podniósł. Nawet jednak posiłkowo nie powinno się korzystać z konstrukcji zawartej w tym przepisie gdyż nie może on mieć zastosowania w postępowaniu opartym nie na równorzędności stron tego postępowania, ale na podporządkowaniu strony organowi, wyposażonemu w imperium państwa. Jednakże okoliczność, że to na organie, a nie na stronie
1. Skoro nie jest wiadome, czy usługa została wykonana w całości, a tym samym czy ww. kwota jest rzeczywista i niesporna, to nie można skutecznie twierdzić, że jest ona należna w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Cecha "należności" dotyczy więc kwot, które są wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego
Prowadzona przez skarżącego działalność - polegająca na obrocie nieruchomościami /skupie i następnie ich dalszej odsprzedaży/ - nie może w żaden sposób być uznana za działanie mające na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Co więcej, działalność ta miała na celu osiągnięcie zysku, a ponadto prowadzona była w sposób ciągły i zorganizowany. Na ocenę charakteru prowadzonej przez