Sąd przyznaje biegłemu będącemu podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług wynagrodzenie bez uwzględnienia tego podatku.

1. Wejście w życie od dnia 1 stycznia 2001 r. ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./, według której to nie spółka cywilna, a jej wspólnicy mają status przedsiębiorców /p. art. 2 ust. 3 Prawa o działalności gospodarczej; tak samo art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - Dz.U. nr 173 poz. 1807 ze

1. Tak sformułowany zarzut nie może być rozpatrzony przez NSA, który jest związany granicami skargi kasacyjnej (art. 183 § 1 p.ps.a.), z uwagi na to, że - wbrew wymogowi zawartemu w art. 176 p.p.s.a. - nie został on w ogóle uzasadniony zarówno w skardze kasacyjnej, jak i w piśmie ją uzupełniającym. Jak również dotyczy naruszenia art. 166 § 1 o.p., ale bez odniesienia do któregokolwiek wskazanego przepisu

1. Art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 1 ustanowiły zasadę opodatkowania wszelkich emerytur bez względu na datę nabycia do nich prawa, a art. 52 ust. 4 dotyczy jedynie emerytur, które powinny być lecz nie zostały wypłacone do dnia 31 grudnia 1991 roku. 2. Wyłączeniu z opodatkowania nie podlegały świadczenia emerytalne przysługujące (należne) za okresy po tej dacie, a więc nawet i te, które w skutek

Odrzucenie apelacji sporządzonej przez profesjonalnego pełnomocnika bez wzywania do usunięcia jej braków(art. 3701 k.p.c.) może mieć miejsce wtedy, gdy określone w art. 368 § 1 pkt 1-3 i 5 k.p.c. wymagania konstrukcyjne nie zostały spełnione w sposób, uniemożliwiający identyfikację przedmiotu apelacji, granic zaskarżenia, zarzutów i wniosków apelacyjnych.

Jeżeli strona reprezentowana przez kwalifikowanego pełnomocnika dochodzi kilku przedmiotowo odrębnych roszczeń, a uiści opłatę tylko od jednego z nich, należy nadać dalszy bieg pismu w części dotyczącej opłaconego roszczenia, a w pozostałym zakresie pismo zwrócić lub - jeżeli dotyczy środka zaskarżenia - odrzucić.

1. Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa żołnierza zawodowego pełniącego służbę stałą, przeciwko rozwiedzionemu małżonkowi o opróżnienie lokalu przydzielonego jako kwatera stała, jeżeli przydział został dokonany przed utratą mocy obowiązującej art. 28 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz. 433 ze zm.) i uwzględniał

1. Sąd w zaskarżonym wyroku oceniał zaskarżoną decyzję właśnie z punktu widzenia rozpatrzenia przez organ administracji przesłanek stwierdzenia nieważności z art. 247 § 1 o.p. Podkreślono przy tym, że istotą stwierdzenia nieważności decyzji jest to, aby przesłanka będąca przyczyną stwierdzenia nieważności istniała już w chwili wydania tej decyzji, czego w konkretnej sprawie nie wykazano. Stwierdzono