W kontekście konstytucyjnej wolności organizowania pokojowych zgromadzeń /art. 57 Konstytucji RP/ nie jest rolą ani organów administracji publicznej ani sądów administracyjnych analizowanie, nienaruszających przepisów obowiązującego prawa, haseł, idei i treści, którym służyć ma zgromadzenie przez pryzmat własnych przekonań moralnych osób działających w imieniu organu administracji, czy też sędziów

Przedmiotem zaskarżenia skargą kasacyjną jest wyrok sądu administracyjnego pierwszej instancji, a nie postępowanie w sprawie administracyjnej /podatkowej/ jako takie /art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

1. Nie można uznać, by art. 222 par. 4 ustawy z 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ pozwalał na wymierzanie przez organy odsetek wyrównawczych od zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usug ustalanych na podstawie art. 11c ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wynikająca z zasady sprawiedliwości, zasada

Nie jest wystarczające do uznania określonej umowy za umowę renty samo określenie czasu trwania prawa do pobierania renty oraz wysokości świadczenia.

Nie sposób przyjąć, że wyraz "postępowanie" ma w art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ inne znaczenie niż w art. 183 par. 2. Wskazana regulacja potwierdza, że przedmiotem oceny sądu II instancji jest orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego i postępowanie, które doprowadziło do jego wydania, a nie

1. Granice skargi kasacyjnej, o których mowa w art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznaczają wskazane w niej podstawy kasacyjne, a nie ich uzasadnienie. 2. Obowiązek zwięzłego przedstawienia sprawy, wynikający z art. 141 par. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obejmuje obowiązek

Skoro skarżący przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza i jednocześnie wiedział o istnieniu zobowiązań podatkowych ciążących na spadkodawcy, to na gruncie prawa podatkowego ponosi on solidarną odpowiedzialność za wskazane długi do wysokości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku /art. 1032 i art. 1034 par. 1 Kc w zw. z art. 98 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

Ustanowienie nowego pełnomocnika ma to znaczenie, że od momentu przedstawienia pełnomocnictwa /stosownie do art. 137 par. 2 lub par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ strona może działać poprzez pełnomocnika i podejmować za jego pośrednictwem czynności właściwe dla danego etapu postępowania. Skutkiem ustanowienia kolejnego pełnomocnika nie może