1. Wyrazem przyjętej przez skład orzekający interpretacji art. 52 K.r.o. jest chociażby orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 1994 r., sygn. akt III AUr 101/04 (OSA 1994/9/74), w którym stwierdzono, że "proces, który w konsekwencji prowadzi do zniesienia wspólności ustawowej trwać musi przez określony czas, zaś powody, które ostatecznie prowadzą do takiego rozstrzygnięcia muszą

Pismo ubezpieczonego spełniające wymagania określone w art. 47710 § 1 k.p.c. oraz złożone w sposób i w terminie określonych w art. 4779 § 1 k.p.c. organ rentowy przekazuje niezwłocznie właściwemu sądowi jako odwołanie od decyzji, bez względu na to, czy zostało zaadresowane do tego sądu.

Zabór wody z urządzeń wodociągowych nie może być traktowany jako zabór energii (wodnej) w rozumieniu art. 278 § 5 k.k.

Wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, złożony na podstawie art. 422 § 1 k.p.k. przez obrońcę oskarżonego, zobowiązuje sąd do doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem na podstawie art. 423 § 2 k.p.k. temu obrońcy, chyba że z treści wniosku lub z innych okoliczności ujawnionych w sprawie wynika, iż odpis ten powinien być doręczony również albo wyłącznie oskarżonemu,

Rozwiązanie, na podstawie art. 89 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24), umowy o przekazanie gospodarstwa rolnego nie powoduje wygaśnięcia hipoteki przymusowej, która powstała w okresie gdy właścicielem gospodarstwa był następca.

1. Tylko w sytuacji, w której sąd, którego orzeczenie zaskarżono, przeprowadzałby dowód uzupełniający z dokumentów, obowiązujący byłby do odpowiedniego stosowania podczas oceny dokumentów, zasady ich swobodnej oceny, o której mówi art. 233 par. 1 Kpc. 2. Dowody, których wojewódzki sąd administracyjny nie dopuścił do uzupełniającego postępowania dowodowego z dokumentów, nie były przedmiotem badania

Sąd I instancji w zaskarżonym wyroku stwierdził jednoznacznie, że w momencie wyrokowania istnieje decyzja rozstrzygająca odmiennie datę utraty przez podatnika statusu zakładu pracy chronionej, niż to przyjęto w decyzji administracyjnej ostatecznej, w oparciu o którą wydano przedmiotową decyzję podatkową. Okoliczność ta stanowi zatem przesłankę wznowienia postępowania podatkowego, nie była natomiast