Przepis art. 141 par. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi wyjątek od zasady, że uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu i jako wyjątek od zasady nie może być interpretowany rozszerzająco. Oznacza to, że norma art. 141 par. 2 cytowanej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do wyroków oddalających skargę w całości
Uzależnienie przez licencjodawcę zawarcia umowy fonograficznej od ponoszenia przez licencjobiorcę kosztu wytwarzania hologramu, bądź zastrzeżenie możliwości rozwiązania tej umowy w razie nieponiesienia tych kosztów, stanowi naruszenie zakazu wynikającego z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 86, poz. 804 ze zm.) i
1. W skardze kasacyjnej należy wskazać konkretne naruszone przez Sąd zaskarżonym orzeczeniem przepisy prawa materialnego lub procesowego.W odniesieniu do prawa materialnego należy wykazać, na czym polegała dokonana przez Sąd l instancji ich błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie.Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy
Organ stwierdzający nieważność indywidualnego aktu administracyjnego, bada tylko i wyłącznie przesłanki zawarte w art. 156 7 1 kpa albo 247 § 1 Ordynacji podatkowej.
Jeżeli w skardze kasacyjnej zarzuty procesowe zostały sformułowane w sposób nieskuteczny, to NSA za miarodajny dla ich oceny musi przyjąć stan faktyczny uznany za prawidłowy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Obligatoryjne postanowienia umowy o kredyt konsumencki (art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim, Dz.U. Nr 100, poz. 1081 ze zm.) powinny być w umowie uzgodnione wyraźnie, wyczerpująco i bezpośrednio, a nie przez odesłanie do informacji zawartych we wzorcach umownych, regulaminach lub inaczej nazwanych ogólnych warunkach stosowanych przy zawieraniu umów kredytowych. Konsument
Uprawniony jest pogląd, że dokument będący elementem pełnomocnictwa nie powinien podlegać rygorom dalej idącym niż samo pełnomocnictwo. Jeżeli zatem w art. 37 par. 1 zdanie 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jest mowa o uwierzytelnieniu pełnomocnictwa, pojęcie pełnomocnictwa należy rozumieć całościowo, jako komplet
Brak skutecznego zarzutu naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit b u.p.s.a. uniemożliwia ocenę, czy wskazane w skardze kasacyjnej uchybienia były tej wagi, że zachodziły podstawy do wznowienia postępowania w oparciu o art. 204 § 1 pkt 4 ordynacji podatkowej