Postępowanie sądowe toczy się na podstawie przepisów Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a zatem naruszenie przepisów tej ustawy należy zarzucać wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu w skardze kasacyjnej. Wskazanie naruszenia przepisów Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i dopiero w powiązaniu z nimi - przepisów Ordynacji podatkowej, umożliwia Naczelnemu Sadowi Administracyjnemu

Nie zasługuje na aprobatę sytuacja, gdy strona, powiadomiona o chorobie pełnomocnika i wpływie jaki ta choroba wywrze na możliwość złożenia skargi kasacyjnej w terminie, biernie pozwala terminowi upłynąć. Dochowaniem należytej staranności przy prowadzeniu swoich spraw oraz dołożeniem największego w danych okolicznościach wysiłku byłoby w takim przypadku, ustanowienie innego pełnomocnika w celu sporządzenia

Nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie można otrzymać poprzez zaniechanie przez świadczeniodawcę określonego działania.

1) Dla skutecznego zakwestionowania stanowiska Sądu pierwszej instancji nie jest zatem wystarczające samo wskazanie na istnienie obowiązku organu odwoławczego wyznaczenia stronie terminu określonego w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej. Należy wykazać dlaczego w tej konkretnej sprawie ocena Sądu pierwszej instancji była błędna. Skoro Sąd ten uzasadnił swoje stanowisko tym, że organ odwoławczy nie prowadził

Uchwała wspólników, o której mowa w art. 203 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm. obecnie art. 210 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych - Dz.U. nr 94 poz. 1037 ze zm./ musi dotyczyć wyłącznie ustanowienia konkretnego pełnomocnika. Nie można uznać za skuteczne, powoływanie się na uchwałę ustalającą regulamin