Pracodawca (a także podmiot działający na jego rzecz) może skutecznie zmienić swoje oświadczenie co do początku biegu wypowiedzenia w przypadku odwołania pracownika zatrudnionego na podstawie powołania, jeżeli pracownik wyrazi na to zgodę.

1. Sąd pracy nie może oceniać zasadności działań organizacyjnych i ekonomicznych podejmowanych przez pracodawcę. Do tego stwierdzenia nie może ograniczyć się jednak rozpatrywanie zasadności wypowiedzenia. 2. Pracodawca dokonujący zwolnienia z pracy z przyczyn ekonomicznych bez przeprowadzania zwolnień grupowych nie ma obowiązku opracowywania regulaminu zwolnień. Jeżeli jednak zostały ustalone zasady

1. Brak określenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego granic terenów pod budowę obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2.000 m2 czyni taki plan - choć niekoniecznie w całości - naruszającym normę art. 15 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717 ze zm./, co sąd pierwszej instancji zasadnie zauważył,

Pracodawca niewypłacający pracownikowi bez usprawiedliwionej przyczyny części jego wynagrodzenia za pracę narusza w sposób ciężki swoje podstawowe obowiązki (art. 55 § 11 k.p.). Naruszenie to następuje co miesiąc w terminie płatności wynagrodzenia (art. 85 § 1 k.p.) i od dowiedzenia się przez pracownika o tej okoliczności należy liczyć termin jednego miesiąca określony w art. 55 § 2 w związku z art

Stwierdzenie na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) niezgodności z prawem uchwały rady gminy o powołaniu pracownika, które nastąpiło po rozwiązaniu z nim stosunku pracy, nie może być podstawą uznania za bezzasadne jego roszczeń dochodzonych z tytułu naruszenia przez pracodawcę przepisów dotyczących

Brak dokumentów wymienionych w § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) nie uzasadnia zastosowania art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), jeżeli

Brak szczegółowego odniesienia się w uzasadnieniu wojewódzkiego sądu administracyjnego do niektórych zarzutów poniesionych w skardze do tego sądu, a uznanych przez Naczelny Sąd Administracyjny za nieuzasadnione, nie stanowi naruszenia prawa, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.