Po przekazaniu akt sprawy wraz z odwołaniem organowi odwoławczemu organ I instancji nie jest władny podejmować czynności w sprawie zawisłej w postępowaniu odwoławczym, w tym sprostować oczywistą omyłkę. Przeszkoda taka istnieje niezależnie od tego, że przepis art. 215 ustawy - Ordynacja podatkowa nie określa granic czasowych, w których można sprostować błąd rachunkowy lub inną oczywistą omyłkę w wydanej
Wydatki na zakup nowo wybudowanego lokalu mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ nie jest tożsamy z pojęciem systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym
Brak jest możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie.
1. Skoro WSA nie kontrolował legalności zastosowania przez organy podatkowe określonych przepisów, a w treści skargi kasacyjnej brak uzasadnienia, w jaki sposób sąd I instancji naruszył te przepisy, tak gdy chodzi o błędną wykładnię, jak niewłaściwe ich zastosowanie, NSA pozbawiony został możliwości kontroli kasacyjnej tak sformułowanych zarzutów. 2. W sytuacji, gdy przyjęty przez sąd I instancji stan
Dyspozycja normy art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie daje podstaw do tego by żądać przeprowadzenia przed wojewódzkim sądem administracyjnym postępowania dowodowego wskazującego na istnienie nowych okoliczności faktycznych, których strona nie podnosiła w toku postępowania podatkowego uznając je za nieistotne
Prokurator, który wystąpił do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska po ukończeniu 65 lat życia, pozostaje w służbie do czasu zakończenia postępowania, w tym postępowania przed Sądem Najwyższym, także przypadku, gdy złożył wniosek z naruszeniem terminu określonego w art. 69 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.
Wydatki na zakup nowo wybudowanego lokalu mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 27 a ust. 1 lit. d) ustawy podatkowej nie jest tożsamy z pojęciem systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo - kredytowym w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, stosownie do art. 27 a ust. 2 tej ustawy. Regulacje
1. Prawidłowo organ odwoławczy umorzył postępowanie podatkowe w stosunku do płatnika N., uznając, iż od dnia 1.01.2003 r. brak jest podstaw prawnych do orzekania w sprawie odpowiedzialności płatnika z tytułu niepobranego i nieodprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych w 2003 r. diet pracownikom ponad wysokość określoną w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej
Gmina jest niewątpliwie zainteresowana sprawą podatkową dotyczącą zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro wpływy z tego podatku są źródłem dochodu własnego gminy, nie jest jednak związana w tym przypadku z obowiązkiem podatkowym, tj. nieskonkretyzowaną powinnością poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie (art. 4 ustawy
Przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują ich zmniejszenia za okres pobierania zasiłku chorobowego (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jednolity tekst: Dz.U
W świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ pojęcie należności znane - w rozumieniu art. 2 pkt 3 tej ustawy, jako należności sporne w rozumieniu art. 2 pkt 4 tej ustawy, nie może być utożsamione ze znajomością w dniu 30 czerwca 2002 r. zdarzeń gospodarczych, z których