1. Zgodnie z art. 174 p.p.s.a. podstawą skargi kasacyjnej może być naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.W świetle art. 176 u.p.p.s.a. podstawy skargi kasacyjnej powinny zostać uzasadnione. Ze względu na związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami

1. Z punktu widzenia prawidłowości zmniejszenia podatku należnego w przypadku przywozu towarów na polski obszar celny decyduje data otrzymania przez podatnika dokumentu celnego. Dokonując ustalenia momentu, w którym podatnik wszedł w fizyczne posiadanie dokumentu celnego, organ podatkowy powinien oprzeć się na datach uwidocznionych w polu 54 dowodów odpraw celnych SAD - wprowadzonego rozporządzeniem

1. Zarzut błędnej wykładni polega bowiem na mylnym rozumieniu treści określonej normy prawnej.2. Aby dokonać oceny zasadności dokonanej w zaskarżonym wyroku wykładni powołanego wyżej przepisu prawa materialnego, należałoby w pierwszej kolejności skontrolować prawidłowość dokonanych w sprawie rozstrzygnięć procesowych.

1. Zgodnie z treścią objętego zarzutem skargi kasacyjnej przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla je w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów postępowania (inne niż dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego - art. 145 § 1 pkt 1 lit. b oraz stwierdzenia nieważności - art. 145 § 1 pkt 2) w takim

1. Określenie granicy czasowej, do której można ustalić zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych nastąpiło w przepisie art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. wprowadzonym w art. 1 pkt 56 lit. a ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja

Po podjęciu uchwały o odwołaniu członka zarządu rada nadzorcza spółki z o.o. nie może wypowiedzieć mu umowy o pracę, niezależnie od tego, czy dowiedział się o odwołaniu.

Przepis art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 ze zm.) określał zasady finansowania składki na ubezpieczenie społeczne osoby wykonującej umowę zlecenia, a nie płatnika tej składki.

Działania pracownika nieskierowane przeciwko pracodawcy, prowadzące jednak do utraty więzi zaufania przez pracodawcę, nie mogą stanowić podstawy do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych.

Przepis art.1302 § 3 k.p.c. stosuje się do środków odwoławczych i środków zaskarżenia podlegających opłacie podstawowej, o której mowa w art. 35 i 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.)

Będąc związany granicami skargi, tj. m.in. treścią przytoczonych w niej podstaw kasacyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do jej ?uzupełniania" o przepisy prawa w skardze kasacyjnej nieprzywołane. Taki pogląd prawny był już prezentowany w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego między innymi w wyroku z dnia 21 kwietnia 2004r, sygn. akt FSK 181/04, ONSAiWSA 2004/2/36, w którym

1. Rozumowanie przedstawione w uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazuje na niezrozumienie instytucji zryczałtowanego podatku od dochodów nie mających pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu bądź pochodzących z nieujawnionych źródeł. 2. Istotą tego podatku jest bowiem ustalenie zobowiązania podatkowego za rok w którym ujawniono wydatki lub oszczędności. 3. Oczywiście ustalenie, że strona uzyskała przychody