Nie można w skardze kasacyjnej skutecznie stawiać zarzutu, nietrafnego zastosowania prawa materialnego, gdy z jej uzasadnienia wynika, że wadliwie zostały ustalone okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania naruszył sąd pierwszej instancji w procesie kontroli legalności zaskarżonych decyzji. Jeśli podstawę kasacji stanowi zarzut niewłaściwego zastosowania prawa

Spółka cywilna zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług zachowuje ten status dopóki nie ulegnie rozwiązaniu i wykreśleniu z rejestru. Dopóki więc taki stan rzeczy nie zaistnieje, wszelkie zmiany personalne w składzie tej jednostki organizacyjnej nie zmieniają jej statusu na gruncie podatku od towarów i usług

W prawie podatkowym powinna być stosowana zasada równości stron, choć organy często o tym zapominają, zasłaniając się autonomią prawa podatkowego. Pojęcie "sprawy", którą rozpoznaje sąd, powinno być rozumiane szeroko i obejmować wszelkie rozstrzygnięcia dotyczące spornej kwestii. Nie może być tak, że organy wszczynają postępowanie podatkowe, ale do odsetek chcą stosować przepisy dotyczące postępowania

Stwierdzenie nieważności ma ten skutek, że decyzja traci swą moc obowiązującą od dnia jej wydania, a więc z mocą wsteczną /ex tunc/. Skutek ten powoduje, że w obrocie prawnym pozostaje decyzja wydana wcześniej. Istotne znaczenie dla prawa odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu ma rodzaj tego pojazdu określony w dacie zakupu ważną decyzją rejestrującą pojazd.

Z art. 5 ust 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, iż na gruncie prawa podatkowego podmiotowość prawnopodatkowa przyznana została tylko spółce cywilnej jako jednostce wspólników, a nie samym wspólnikom. Tym samym wszelkie uprawnienia i obowiązki podatników tych podatków wynikające z ustawy o podatku od towarów i

Uchwała Rady Państwa nr 5/58 z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na stały pobyt do państwa Izrael /nie publ./ nie stanowiła zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego ze skutkiem utraty obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49 ze zm./, w stosunku

Rzeczą stron kontraktu jest takie ułożenie ich stosunków, aby nie kolidowały one z ich obowiązkami podatkowymi. Brak precyzji cywilnoprawnych zobowiązań stron kontraktu nie może wpływać na omijanie obowiązków podatkowych, w tym poprzez odmienne czasowo od wymaganego przepisami prawa, przesuwanie momentu powstania obowiązku podatkowego.

Bezpodstawne jest twierdzenie, że skarżone rozstrzygnięcie oparte zostało o nieobowiązującą normę prawną zawartą w par. 50 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./. Zauważyć, bowiem należy, że bazuje ono na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27.04.2004 r.,

Wynikający z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obowiązek do zaewidencjonowania sprzedaży przez podatników zwolnionych od podatku, na podstawie art. 14 ust. 1 i ust. 6, dotyczył sprzedaży "za dany dzień", a zatem, że obowiązek ten dotyczył każdej sprzedaży dokonanej w tym dniu. Z brzmienia art. 27 ust. 2

Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej, a do postępowania przed tymi organami w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Brak przepisu szczególnego stanowiącego o prawie

Nie jest zasadny zarzut, że w sytuacji dysponowania dwoma opiniami Urzędu Statystycznego o odmiennych treściach, należało podjąć starania o wyjaśnienie tych sprzeczności. Zachodziłaby taka konieczność, gdy ustalono, że opinie te były wydane w oparciu o te same przesłanki, tzn. takie same podane Urzędowi dane odnośnie klasyfikowanych towarów, a jak wskazują ustalenia sprawy taka sytuacja nie miała miejsca

1. W sprawach zasiłków rodzinnych i dodatków do zasiłków w postępowaniu odwoławczym nie przysługuje droga do sądu powszechnego. 2. W sprawach zasiłków rodzinnych i dodatków do zasiłków samorządowe kolegium odwoławcze w myśl art. 127 par. 2 w zw. z art. 17 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ jest właściwe do rozpatrzenia odwołania

I. Art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej jest przepisem postępowania a nie przepisem prawa materialnego. Należy w związku z tym stwierdzić, że nie stanowi wskazania prawidłowej podstawy kasacyjnej powołanie wyłącznie przepisu procedury administracyjnej, do której należy powołany przepis. Skuteczne sformułowanie podstawy kasacyjnej naruszenia przepisów postępowania z art. 174 pkt 2 ustawy - Prawo