Naruszenie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, polega na tym, iż sąd I instancji kontrolując legalność zaskarżonej decyzji nie zauważył, że rozstrzygnięcie to narusza przepisy postępowania, bądź dostrzegając te błędy prawne niewłaściwie ocenił ich wpływ na wynik sprawy. Aby więc na tej

W świetle dyspozycji art. 434 § 1 k.p.k. i art. 443 k.p.k. jako wręcz niedopuszczalne trzeba traktować uzupełnianie opisu czynu zarzucanego oskarżonemu przez wprowadzenie do niego jakichkolwiek znamion przestępstwa wymaganych przez prawo karne materialne, których ten opis nie zawierał przed zaskarżeniem orzeczenia na korzyść oskarżonego.

Zachowania realizujące raz znamiona art. 197 § 1 k.k., to znowu określone w § 2 tego przepisu, a także art. 200 § 1 k.k., jeżeli są jednorodzajowe i zachowana jest tożsamość pokrzywdzonego, to wszystkie mogą wchodzić w skład czynu ciągłego (art. 12 k.k.).

W sytuacji, gdy wyrok łączny z mocy samego prawa traci moc jeszcze w okresach przewidzianych w art. 82 k.k., jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, to i konsekwencje związane z udzieleniem warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary orzeczonej tym wyrokiem nie są tożsame z tymi, jakby wyrok ten nadal miał przymiot orzeczenia prawomocnego. Utrata mocy wyroku łącznego tworzy nowy stan prawny, który

Oferowanie do zbycia ponad 700 sztuk nielegalnie zwielokrotnionych płyt zawierających pogramy komputerowe, nabytych kolejny raz w tym celu realizuje zarazem znamiona występku z art. 116 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. - Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 904 z późn. zm.). Przepis ten bowiem penalizuje rozpowszechnianie bez uprawnienia cudzego utworu (jest nim również program

Czyn zarzucany oskarżonym „nie wyczerpywał się” na tragicznym w skutkach wpadnięciu 5-letniego chłopca do studzienki, ale obejmował także ujęte w innej perspektywie czasowej zachowanie oskarżonych polegające na dopuszczeniu do użytkowania bądź nie podjęcia starań w kierunku usunięcia wadliwie zabezpieczonego zbiornika ściekowego i w konsekwencji nieumyślnego narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo

W toku rozprawy odwoławczej sąd przeprowadza czynności procesowe, w których strony mają prawo wziąć udział. Uczestnicząc, realizują swoje prawa do złożenia wyjaśnienia, oświadczenia i wniosku ustnie lub na piśmie (art. 453 § 2 k.p.k.). Korzystanie z tych uprawnień przez oskarżonego jest zarazem wykorzystaniem gwarantowanego mu konstytucyjnie prawa do obrony we wszystkich stadiach postępowania (art.

Wykaz obywateli popierających zgłoszenie kandydata w wyborach prezydenckich (art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544 ze zm.) nie musi zawierać ich pisemnej zgody na przetwarzanie danych osobowych.

Stanowi naruszenie art. 39a ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544 ze zm.) dopisanie w dniu głosowania do spisu wyborców osoby przedkładającej zaświadczenie o prawie do głosowania, bez dołączenia do spisu oryginału tego zaświadczenia.

1. Stan faktyczny sprawy ustalają wyłącznie organy podatkowe. Sąd administracyjny bada natomiast prawidłowości tych ustaleń mając na względzie normy prawa procesowego zastosowane w danym stanie faktycznym przez organy podatkowe lub których nie zastosowały mimo, iż powinny były to uczynić. Sąd administracyjny norm tych jednak bezpośrednio nie stosuje. Uwzględnia je kontrolując drogę postępowania podatkowego

Stosownie do art. 27 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach /Dz.U. nr 63 poz. 636 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w chwili wydania zaskarżonej decyzji/, przyrządy pomiarowe zalegalizowane lub uwierzytelnione przed dniem jej wejścia w życie, niespełniające jej przepisów, mogą być nadal legalizowane, o ile spełniają wymagania dotychczasowych przepisów, lecz nie dłużej niż 10 lat od dnia wejścia