Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie

1. W postępowaniu w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę, obowiązkiem organów administracji jest zbadanie, czy w wyniku realizacji inwestycji dojść może do naruszenia interesów osób trzecich, ale wyłącznie w zakresie ewentualnego naruszenia norm ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002

1. Nie można traktować oczekiwanego wydania rozporządzenia jako rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, do którego nawiązuje art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. 2. Zarówno przy rozstrzyganiu sprawy przez organ, jak i przy rozstrzyganiu łączącego się z nią zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd - jeżeli ono występuje - dochodzi do aktu stosowania prawa przez odnoszenie jego norm do ustalonego stanu faktycznego

1. Granice sprawy, o której mowa w art. 134 par. 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznacza w istocie rzeczy istota stosunku administracyjnoprawnego podlegającego załatwieniu danym, skarżonym, rozstrzygnięciem /aktem lub czynnością/ administracyjnoprawnym. 2. W sytuacji, gdy przedmiotem postępowania jest

1. Istotne jest, aby w świetle przepisów o podatku dochodowym sam sposób rozporządzenia towarem /usługą/ nie sprzeciwiał się u nabywcy zaliczeniu związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie jest natomiast istotne, kiedy podatnik dokona faktycznego zaliczenia wydatków związanych z tym rozporządzeniem do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w wypadku podatników podatku dochodowego od

W orzecznictwie nie wywołuje rozbieżności pogląd, że tablice rejestracyjne pojazdu nie są dokumentem w rozumieniu art. 115 § 14 k.k.

Czym innym jest ocena co do braku przymiotu strony w postępowaniu administracyjnym, a czym innym pozbawienie przez sąd administracyjny strony możności obrony swych praw, o czym mowa w art. 183 par. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

1. Art. 45 ust. 1 Konstytucji gwarantuje każdemu prawo do rozpatrzenia jego sprawy przez sąd. Ocena, czy organizacja społeczna spełnia warunki do dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu została ostatecznie dokonana przez organ sądowy. Realizację prawa do sądu w rozpoznawanej sprawie stanowiło wniesienie skargi na postanowienie o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu i poddanie kontroli

Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie

1. Mimo, że dopiero od dnia 1 stycznia 2003 r. w art. 283 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ exspressis verbis sformułowano uprawnienie dla osoby zastępującej naczelnika urzędu skarbowego do udzielania upoważnienia pracownikom urzędu skarbowego do przeprowadzenia kontroli podatkowej, to z brzmienia normy tego przepisu obowiązującego przed

Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej z powodu niedopełniania wymogu sporządzenia jej przez fachowego doradcę w osobie adwokata bądź radcy prawnego, nie jest dopuszczalne ponowne skorzystanie z prawa do wniesienia środka odwoławczego, bowiem prawo to zostało już skutecznie "skonsumowane".

Uwzględniając treść art. 337 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nieodnoszącego się do instytucji wznowienia postępowania, należy stwierdzić, że w przypadku decyzji, które stały się ostateczne przed dniem 1 stycznia 1998 r., objętych następnie postępowaniem w przedmiocie wznowienia postępowania, postępowanie odwoławcze prowadzone w następstwie odwołania