Wykładnia art. 33 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ zapewniająca szeroki dostęp do procesowej pozycji uczestnika postępowania, a tym samym możliwości korzystania - na podstawie art. 12 powołanej ustawy - ze służących stronie uprawnień procesowych, urzeczywistnia konstytucyjne zasady demokratycznego państwa prawnego

Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.

Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.

1. Akt wewnątrzzakładowy nazwany „zasadami wynagradzania” nie jest regulaminem wynagradzania (art. 772 k.p.), a tym samym nie jest przepisem prawa pracy w rozumieniu art. 9 k.p., jeżeli określa wynagrodzenie tylko jednego pracownika. 2. Nagroda roczna określona w art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze

W ramach wstępnego badania skargi o wznowienie postępowania pod względem formalnym Sąd ocenia, czy jest ona dopuszczalna. Chodzi tu wyłącznie o stwierdzenie, czy zostały spełnione warunki, które umożliwiają rozpatrywanie skargi o wznowienie postępowania. Oczywistym jest, iż na tym etapie postępowania wykluczonym jest dokonywanie oceny zasadności skargi, jednakże nie jest także dopuszczalnym ograniczenie

Na podstawie art. 64c par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ wierzyciel pokrywa koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego zarówno z powodów faktycznych jak i prawnych.

1. Wskazanie w podstawie kasacyjnej wyłącznie przepisu art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w oderwaniu od konkretnych regulacji materialnoprawnych, którym uchybił Sąd I instancji sprawia, iż musi ona być uznawana za nieuzasadnioną. 2. Błędne zastosowanie /bądź niezastosowanie/ przepisów

1. Sąd nie może uchylić decyzji na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w każdej sytuacji, o której mowa w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Sąd może to uczynić tylko wtedy, gdy dana przesłanka istniała w chwili

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie pozbawia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku na ubezpieczenia wyleasingowanego samochodu. Statuuje on jednak zasadę, iż takie koszty są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą.

Jedynie określenie "całkowicie niezdolny do służby" nie pozwala na pełnienie jakiejkolwiek służby w organach policji.

Używane przez ustawodawcę w różnych aktach prawnych pojęcia "zasiłek pielęgnacyjny" i "dodatek pielęgnacyjny" mogą być traktowane jako synonimy w kontekście definicji dochodu zawartej w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734 ze zm./.

Organy władzy wykonawczej nie mogą odmawiać stosowania i egzekwowania przepisów podatkowych przed wejściem w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego orzekającego o ich niekonstytucyjności. Oznaczałoby to bowiem podważanie obowiązywania porządku prawnego w państwie.

Powierzchowna tylko ocena w uzasadnieniu wyroku ocen i ustaleń faktycznych organów podatkowych poddawać może w wątpliwość trafność rozstrzygnięcia Sądu I instancji; brak wskazań co do dalszego postępowania organów administracji może natomiast spowodować przewlekłość ponowionego postępowania w sprawie i utrudnić realizację dążenia do ustalenia prawdy materialnej w stanie faktycznym stanowiącym podstawę

Postawienie zarzutu naruszenia art. 207 i 208 Op bez powiązania z jakimkolwiek przepisem postępowania przed sądem administracyjnym powoduje, że tego rodzaju zarzut nie poddaje się kontroli przed sądem odwoławczym.