1. Częścią zakładu pracy w rozumieniu art. 231 k.p. jest taka jego część, która może być potraktowana jako placówka zatrudnienia pracownika, a więc zespół składników umożliwiający wykonywanie w niej pracy. Podstawą prawną przejścia części zakładu pracy na innego pracodawcę może być akt administracyjny, a w szczególności decyzja uprawnionego organu o oddaniu nieruchomości w trwały zarząd na podstawie
1. Sąd jest zobowiązany do wykładni prawa polskiego w sposób zapewniający w największym stopniu jego zgodność z treścią nieratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Polskę (art. 9 Konstytucji RP). 2. Sąd dokonujący wykładni umowy o pracę zawartej pomiędzy polskim przedsiębiorstwem realizującym w Republice Federalnej Niemiec umowę o dzieło na podstawie umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej
Na podstawie art. 45 § 2 k.p. sąd może nie uwzględnić zgłoszonego przez pracownika roszczenia o przywrócenie do pracy, jeżeli miałoby to prowadzić do powtórzenia się sytuacji, na którą zasadnie powoływał się pracodawca jako na przyczynę wypowiedzenia.
Podatnik nie nabywa prawa do ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "f" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ jeżeli zmienił sposób korzystania z budynku gospodarczego ma mieszkalny po zakończeniu przebudowy tego budynku. Decydujące znaczenie w tym przypadku ma cel wydatków w momencie ich poniesienia.
Powierzenie organom gminy w drodze ustawowej /art. 13 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm. w zw. z art. 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1994 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84 ze zm./ właściwości do orzekania w indywidualnych sprawach w formie decyzji administracyjnej wyłącza możliwość składania przez te organy
Wykazany w toku postępowania administracyjnego brak dostatecznych środków finansowych na pomoc społeczną stanowi okoliczność uzasadniającą odmowę przyznania takiej pomocy przez właściwy organ administracji publicznej.
Wynikająca z wyroku Trybunału Konstytucyjnego niezgodność przepisu ustawy z Konstytucją RP jest podstawą do jego niezastosowania, także co do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia tego wyroku. Dotyczy to w szczególności, stwierdzonej wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 kwietnia 2003 r., P 7/02 (Dz.U. Nr 63, poz. 590) niezgodności art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych
Przepisy art. 42 § 1 - 3 k.p. oraz art. 24113 § 2 k.p. nie mają zastosowania do wprowadzenia mniej korzystnych dla pracownika postanowień porozumienia zbiorowego zawartego przez zakładowe organizacje związkowe i spółkę akcyjną powstałą wskutek komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego, zmieniającego porozumienie zbiorowe (pakiet socjalny) zawarte wcześniej przez wymienione zakładowe organizacje
1. Uregulowanie zawarte w art. 169 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odnosi się do przypadku, w którym "podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa". Brak legitymacji do uruchomienia środka zaskarżenia zapadłej decyzji nie może być utożsamiony z wystąpieniem okoliczności wskazanych w art. 169 par. 1 powołanej ustawy, łączących
1. W sprawach zasiłków rodzinnych rozstrzyganych przez organy samorządowe obowiązuje tok instancji uregulowany w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./. 2. W art. 477[8] par. 2 pkt 1 Kpc uregulowano właściwość sądów rejonowych w sprawach wymienionych, w tym m.in. o zasiłki rodzinne i dodatki do nich. Odnosi się ona jednakże tylko
1. Naruszenie przez WSA art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) polega na uznaniu, że norma tego przepisu stanowiąca o związaniu sądu pierwszej instancji wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez NSA w Warszawie zwalniała ten sąd od oceny prawidłowości poczynionych w tejże sprawie przez organy podatkowe ustaleń
1. Unormowania art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ mogą się odnosić jedynie do oddziału, którego czynności mogą być objęte właściwością polskiego urzędu skarbowego, w rozumieniu art. 4 pkt 10 ustawy, podczas gdy czynności oddziału spółki wykonującego czynności poza terytorium Polski nie są objęte tą właściwością