W stanie prawnym obowiązującym we wrześniu 2002 r. podstawą do prowadzenia egzekucji administracyjnej w celu przymusowego wykonania obowiązku zapłaty kary pieniężnej z tytułu nieziszczenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych był przepis art. 3 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./. Źródło

Art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ nie operuje w pkt 3 pojęciem wierzytelności w rozumieniu cywilnoprawnym lecz pojęciem przychodu należnego co jest przecież pojęciem podatkowym, co w przypadku przekształcenia spółki cywilnej i fikcji prawnej z art. 551 par. 2 oraz skutków

Brak dowodu uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych w momencie dokonywania kontroli stanowi naruszenie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./. Na kierującym pojazdem spoczywa ciężar dowodu, że należna opłata została uiszczona. Przy tym może on to uczynić w jeden jedyny sposób - przez okazanie prawidłowo wypełnionej

Uzyskanie przez repatrianta pomocy ze środków budżetu państwa /art. 17 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji - Dz.U. nr 106 poz. 1118 ze zm./ nie zależy od sposobu uzyskania statusu repatrianta, chyba że z przepisu prawa wyraźnie wynika zróżnicowanie sytuacji określonej kategorii repatriantów.

Skoro z zaświadczenia przedstawionego przez stronę wynika brak zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie składania wniosków o zwrot podatku, to jest to okoliczność nieznana organowi podatkowemu w dacie składania wniosków, ale obiektywnie istniejąca. W rzeczywistości bowiem tej zaległości podatkowej nie było i okoliczność ta, jako nieznana organowi w dacie składania wniosków wypełnia

Ust 1 i 2 art. 83 c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zawiera dwie odrębne sytuacje. Gdyby ustawodawca chciał inaczej zawarłby w ust 2 odesłanie do sytuacji uregulowanej w ust. 1, czego nie uczynił.