1. Konstrukcja prawna ograniczenia korzystania z nieruchomości wskazuje, że jest to jedna z form wywłaszczenia zdefiniowana w art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/. Unormowanie art. 124 ust. 1 cyt. ustawy jest tym szczególnym drugim rodzajem wywłaszczenia, polegającym na ograniczeniu prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego

Organy podatkowe są nie tylko uprawnione co wprost zobowiązane do poczynienia stosownych ustaleń, które Sąd administracyjny oceni w ramach postępowania uruchomionego skargą. Istotę tego postępowania, zgodnie z treścią art. 1 par. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/. sprowadza się przy tym do kontroli zgodności z prawem /legalności/ zaskarżonych

W rozpatrywanej sprawie brak podstaw skargi kasacyjnej powoduje, że podlega ona oddaleniu, gdyż WSA zasadnie stwierdził, iż analiza umów rent zawartych przez skarżącego dokonana przez Izbę Skarbową w zaskarżonej decyzji jest prawidłowa.

Zobowiązanie się do świadczeń okresowych należy do essentialia negoti umowy renty. Brak okresowości świadczenia uzasadniał stanowisko, że zawarta przez podatnika umowa renty w istocie nią nie była.

Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 tej ustawy, który to przepis stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej

1. Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy złożony na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./ nie może być zaliczony do środków odwoławczych mimo, że stosuje się do jego rozpoznania odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczące odwołań. 2. Jeśli wniosek

Prawo funkcjonariusza Służby Więziennej do pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego jest regulowane ustawą z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. 2002 nr 207 poz. 1761/, a zatem w zakresie regulacji ustawowej nie jest dopuszczalne jej interpretowanie przy stosowaniu rozwiązań prawnych wynikających z aktów wykonawczych.