W rozpatrywanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy został zgłoszony przez stronę skarżącą, która jest osobą prawną. Jest okolicznością przez wnoszącego zażalenie nie kwestionowaną, iż wniosek ten został złożony w formie nie odpowiadającej wymogom określonym w art. 252 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Okoliczność
Elementy zawarte w art. 65 par. 1 i 2 Kc, takie jak brzmienie oświadczeń woli, zamiar stron, cel umowy oraz okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia są elementami stanu faktycznego. których nieuwzględnienie przez sąd może być podnoszone jedynie w ramach podstawy z art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm
Wspólnik upoważniony do działania w imieniu spółki cywilnej na podstawie art. 866 Kc może wystąpić w postępowaniu podatkowym jej dotyczącym za pośrednictwem pełnomocnika, którego ustanowił przed zawarciem umowy spółki.
1. Przepis art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie ma zastosowania do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego w trybie art. 54 par. 1 tej ustawy, a więc za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. 2. Przepis art. 221 łączy się ściśle z art. 219 par. 1 Prawa o postępowaniu
Art. 365 par. 1 Kpc stanowiący o związaniu prawomocnym wyrokiem nie tylko stron i sądu, który go wydał, ale także innych sądów oraz organów państwowych wywiera określone skutki w sferze materialnoprawnej. Jest zatem przepisem prawa materialnego, który dotyczy także sądów administracyjnych. Jego naruszenie stanowi przesłankę, o której mowa w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o
1. Podatnik, będący wspólnikiem w spółce cywilnej /par. 10 ust. 1 w zw. z par. 12 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu /Dz.U. nr 97 poz. 479 ze zm./, który nie ma kwalifikacji zawodowych i przygotowania pedagogicznego
Spory kompetencyjne między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej stosownie do art. 166 ust. 3 Konstytucji RP, rozstrzygają sądy administracyjne. Normę tę uzupełniają art. 4 i art. 15 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wskazujące na właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego
1. Podatnik będący wspólnikiem w spółce cywilnej, który nie ma kwalifikacji zawodowych, przygotowania pedagogicznego, niezbędnych do prowadzenia nauki zawodu przewidzianych w par. 9 ust. 4 w związku z par. 7 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów
1. Warunkiem odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym ulgi z tytułu wyszkolenia ucznia jest m. in. posiadanie przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą i zatrudniającego pracowników w celu nauki zawodu uprawnień do szkolenia uczniów określonych w § 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu
Ocena o bezzasadności skargi wyrażona w postanowieniu o nie przyznaniu prawa pomocy, podjętego na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie oznacza i nie może oznaczać merytorycznego rozpoznania skargi. Jest to ocena dokonana na etapie rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący może zatem
1. Konstrukcja prawna ograniczenia korzystania z nieruchomości wskazuje, że jest to jedna z form wywłaszczenia zdefiniowana w art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/. Unormowanie art. 124 ust. 1 cyt. ustawy jest tym szczególnym drugim rodzajem wywłaszczenia, polegającym na ograniczeniu prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego