Orzeczenia

Orzeczenie
20.04.2005 Podatki

Na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikiem jest spółka osobowa, a nie jej wspólnicy, to do niej jako podatnika kierowane są decyzje organów podatkowych, w tym decyzje o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym wynikającym z art. 27 ust. 5 i 6 powołanej ustawy.

Orzeczenie
20.04.2005 Podatki

Obowiązek podatkowy powstał na podstawie faktur w wyniku wpłacenia zaliczek. Przez zaniedbania skarżącego ww. faktury nie zostały odebrane w terminie. Podatnik otrzymał duplikaty wyżej wymienionych faktur. Wystawienie duplikatów faktur nie może rodzić szczególnych uprawnień dla podatnika i przesuwać możliwość odliczenia podatku naliczonego od zaliczek w sytuacji gdy podatnik w dacie wpłacania zaliczek

Orzeczenie
19.04.2005

Ujawnienie faktu, że zawarte w wyroku dane personalne oskarżonego są nieprawdziwe, nie stanowi żadnej z przyczyn odwoławczych wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., a wobec tego okoliczność taka nie stanowi podstawy wznowienia postępowania z urzędu.

Orzeczenie
19.04.2005

Niedopuszczenie zainteresowanego do udziału w postępowaniu przed sądem I instancji powoduje wadliwość wyroku tego sądu.

Orzeczenie
19.04.2005 Obrót gospodarczy

Przepis art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, należy rozumieć nie tylko jako odnoszący się do sytuacji, gdy sędzia brał udział w postępowaniu przed niższą i wyższą instancją w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, ale i do sytuacji, gdy sędzia brał udział w wydaniu orzeczenia, a później bierze udział w wydaniu

Orzeczenie
19.04.2005

Byli właściciele nieruchomości warszawskich mają przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o sprzedaży lokalu w sytuacji, gdy domagają się wszczęcia postępowania nadzorczego /na podstawie art. 157 par. 2 Kpa/ w odniesieniu do decyzji o sprzedaży lokalu, zaś uprzednio właściwy organ stwierdził, iż decyzja o odmowie ustanowienia własności czasowej, w części