Uwzględnienie interesu strony w rozumieniu art. 155 Kpa należy rozumieć w ten sposób, iż mając do wyboru możliwość korzystniejszego dla strony rozstrzygnięcia, nie pozostającego jednakże w kolizji z obowiązującym porządkiem prawnym, organ działając w granicach uznania administracyjnego przyjmuje ten sposób orzekania zmieniając decyzję mniej korzystną dla strony. Nie mieści się jednak w pojęciu interesu

W stosunku do tej samej osoby możliwe jest częściowe uwzględnienie lub częściowe oddalenie kasacji lub też pozostawienie jej w części bez rozpoznania, jednak tyko wtedy, gdy poszczególne jej zarzuty dotyczą innych przedmiotowo zakresów zaskarżonego wyroku, gdyż powiązanie przepisu art. 536 k.p.k. z unormowaniami dotyczącymi ograniczeń przedmiotowych i podstaw wnoszenia kasacji wyznacza zakres obowiązku

Sąd może wymierzyć grzywnę w każdym przypadku stwierdzenia uchybienia terminu przez organ /art. 55 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/, choćby organ już spełnił niewykonany w terminie obowiązek.

Mimo zawarcia w podstawie kasacyjnej jedynie zarzutu naruszenia przez Sąd pierwszej instancji prawa materialnego z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że jej autor kwestionuje ustalenia organów podatkowych i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, co do tego, że wskazane w fakturach i refakturowane później należności związane są ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania zarzucając, że nie zbadano zgodnego

Naczelny Sąd Administracyjny, jako sąd krajowy, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, jeżeli uzna, że rozstrzygnięcie kwestii zawartej w pytaniu jest niezbędne dla wydania wyroku, zobowiązany jest zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem prejudycjalnym /art. 234 [dawny art. 177] Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, załącznik nr 2 do Dz.U. 2004

Zawarte w ustawie z dnia 19.08.1997r. Ordynacja podatkowa przepisy nie zawierają odpowiednika w art. 94 § 1 Kpc, nie mniej wynikająca z tego przepisu reguła, zgodnie z którą wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny z chwilą zawiadomienia o tym organu, znajduje zastosowanie także i w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów tej ustawy (tj. w postępowaniu podatkowym

1. Istnienie przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej na zasadach ogólnych uzasadnia roszczenie o naprawienie szkody także w granicach dodatniego interesu umowy, również w razie realizacji przez kupującego uprawnień z tytułu rękojmi określonych w art. 566 § 1 zd. 1 k.c. Ten ostatni przepis wyraźnie wyodrębnia bowiem dwa wykluczające się stany faktyczne: 1) gdy szkoda jest następstwem okoliczności

Jeżeli wniosek o restrukturyzację należności publicznoprawnych składa podmiot, który - z powodu likwidacji działalności gospodarczej - w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ nie jest przedsiębiorcą, organ podatkowy kończy postępowanie administracyjne umarzając postępowanie

1. Nieważność postępowania, o której mowa w art. 183 par. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, nie zachodzi w przypadku, gdy wziął w nim udział pełnomocnik, którego umocowanie wywołuje wątpliwości lecz jego działanie ani nie wywołało postępowania ani też nie miało istotnego znaczenia z procesowego punktu widzenia