Wyeliminowanie decyzji przez organ sprawia, że Sąd zostaje pozbawiony przedmiotu kontroli, mimo, że sprawa w sensie materialnoprawnym dalej istnieje. Sprawa nie staje się więc bezprzedmiotowa, natomiast bezprzedmiotowe staje się postępowanie sądowe, dotyczące zaskarżonej decyzji. Przepis art. 161 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U

Przepis art. 123 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. 2003 nr 15 poz. 148 ze zm./ nie stanowi przeszkody w nadaniu budżetowej uchwale rady gminy mocy obowiązującej od dnia 1 stycznia roku budżetowego.

Skargę kasacyjną złożoną przed doręczeniem stronie orzeczenia Sądu z uzasadnieniem należy potraktować jako czynność przedwczesną i z tego powodu niedopuszczalną.

Odwołania, o których mowa w art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ , nie należy utożsamiać z zażaleniem, w rozumieniu art. 194 powołanej ustawy.

Zmiana regulacji materialnoprawnej, która wprowadza nowy hipotetyczny stan faktyczny, do którego ustalenia organ jest obowiązany, nakazuje zastosowanie w pełni reguł procesowych do ustalenia stanu faktycznego, a zatem i podstawowej reguły rządzącej postępowaniem administracyjnym: zasady dwuinstancyjności.

Kontrolowana przez sąd działalność administracji publicznej to zarówno zaskarżone rozstrzygnięcie /decyzja/ organu administracyjnego, jak i postępowanie administracyjne poprzedzające jej wydanie. Jeżeli zatem przedmiot sądowej kontroli - zaskarżona decyzja - została uchylona i zastąpiona nową decyzją, to postępowanie sądowe w sprawie ze skargi na tę decyzję /uchyloną/ stało się bezprzedmiotowe w rozumieniu

To na burmistrzu jako organie ewidencyjnym, a nie na naczelniku urzędu skarbowego, ciąży obowiązek rozpoznania wniosku o zawieszenie działalności gospodarczej.

Skoro do posiadania służebności stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy (art. 352 § 2 k.c.), to możliwość zastosowania przepisów art. 224 § 2 i 225 k.c. nie jest wyłączona. Wysokość należnego właścicielowi (użytkownikowi wieczystemu) wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z jego rzeczy powinno się ustalać według stawek cen rynkowych.