Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem nie może przekroczyć limitu określonego przepisem i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczanym do I grupy

Z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1997 r./ wynikało, że uprawnienie do odliczenia związane jest z nabyciem towaru lub usługi. Jeżeli usługa nie została dokonana nie można było mówić o jej nabyciu w rozumieniu tego przepisu.

Organy podatkowe mają obowiązek badania, jaka była przyczyna zawarcia umowy renty odliczonej później przez podatnika. Jeżeli taką przyczyną były wzajemne rozliczenia między członkami najbliższej rodziny, podatnik będzie musiał zwrócić ulgę.

1. Kolejność wyliczenia przesłanek nabycia prawa do ulgi wymieniona w par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ przesądza o kolejności i następstwie czasowym ich zaistnienia dla nabycia prawa do ulgi. 2. Użyte w par. 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem nie może przekroczyć limitu określonego przepisem i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczanym do I grupy podatkowej, przy czym kwota odliczeń ustalana jest proporcjonalnie

Nie wskazanie w skardze kasacyjnej na czym polegało naruszenie prawa materialnego /błędna wykładnia czy niewłaściwe zastosowanie/, a także nie wskazanie na czym polegało naruszenie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. i na ile jego uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy oznacza, że

Dokumentami celnymi, którego kopie powinny być w posiadaniu podatników, stwierdzających powrotny wywóz towarów za granicą, stosownie do par. 64 ust 1 pkt 3 lit. "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ było rozliczenie zakończenia procedury uszlachetniania

1. W przepisie § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.nr 35, poz. 73 ze zm.) - kolejność wyliczenia przesłanek nabycia prawa do ulgi przesadza o kolejności i następstwie czasowym ich zaistnienia dla nabycia prawa do ulgi. Ponadto w § 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dla zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest wystarczające, aby dany koszt nie był wymieniony w art. 23 ustawy, konieczne jest natomiast, aby był on poniesiony w celu uzyskania przychodów.

1. Sprostowanie przepisu wskazanego jako podstawa kasacyjna jest dopuszczalne jeśli dotyczy kształtu znaku pisarskiego /par. 4 zamiast par. 1/, zaś z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, o który przepis postępowania administracyjnego chodzi /art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. 2. Jeśli organ orzekający

1. Dla skutecznego sformułowania zarzutu naruszenia przez sąd przepisów postępowania nie jest wystarczające wskazanie na przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, Sąd Administracyjny nie stosuje bezpośrednio przepisów tej ustawy. W świetle art. 145 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U

1. Uzasadnienie odmowy ustanowienia adwokata z tego powodu, iż sprawa nie jest skomplikowana a skarżący poradzą sobie w obronie swych praw bez profesjonalnego zastępcy prawnego jest pozbawione podstawy prawnej i jako takie niedopuszczalne. 2. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzależnia przyznanie prawa pomocy, w tym

Badanie przez Naczelny Sąd Administracyjny stosowania prawa przez organy administracji może mieć jedynie charakter pośredni, w sytuacji, gdy wnoszący skargę kasacyjną w ramach podstawy kasacyjnej zarzuci sądowi administracyjnemu naruszenie art. 145 par. 1 lit. "b" lub "c"- ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przez nieuwzględnienie