1. Świadczenia wynikające z umowy renty muszą polegać na dawaniu pewnej ilości pieniędzy lub innych rzeczy zamiennych w określonych regularnych odstępach czasu w taki sposób by nie zaliczały się one do jednego, o określonej z góry wysokości świadczenia. 2. Dokonanie przysporzenia majątkowego na rzecz innej osoby w oparciu o umowę z góry przewidującą wartość całego przysporzenia i rozkładającą jego

Decyzja odmowna w stosunku do żądania strony, nie może być wykonywana, a zatem nie jest także możliwe wstrzymanie wykonania takiego aktu.

1. Uzyskanie wskazanych w przepisie art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./ pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów należy rozpatrywać w kategorii obowiązków inwestora, inaczej mówiąc jest to przepis bezwzględnie obowiązujący i nie wprowadza jakichkolwiek elementów uznaniowych. 2. Sąd administracyjny nie jest uprawniony do

Wznowienie postępowania na podstawie art. 542 § 3 k.p.k. w związku z ujawnieniem się jednego z uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k. może nastąpić tylko z urzędu, nie zaś na wniosek strony.

Ukończenie przez nieletniego, o którym mowa w art. 13 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109 ze zm.), 21 lat w czasie orzekania, nie stoi na przeszkodzie wymierzeniu mu kary z nadzwyczajnym jej złagodzeniem, o ile zachodzą przesłanki określone w art. 10 tej ustawy. W braku takich podstaw postępowanie wszczęte w związku z popełnieniem

„Wprowadzeniem do obrotu”, o którym mowa w art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.), jest przekazanie przez producenta lub importera po raz pierwszy do obrotu towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym.

W postępowaniu odwoławczym, toczącym się na skutek zaskarżenia orzeczenia obejmującego zarówno czyn uznany za przestępstwo, jak i czyn zakwalifikowany przez sąd pierwszej instancji jako wykroczenie (art. 400 k.p.k.), sąd odwoławczy stosuje przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Przewidziany w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) obowiązek Skarbu Państwa ponoszenia kosztów nieopłaconej przez strony pomocy prawnej z urzędu (art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k.) dotyczy pomocy „udzielonej”, a zatem powstaje w momencie rozpoczęcia wykonywania przez adwokata czynności związanych bezpośrednio z udzieleniem pomocy stronie

Sąd, orzekając na podstawie art. 72 § 2 k.k. o obowiązku naprawienia szkody, w wyroku określa również czas i sposób jego wykonania.

Sprawa o ustalenie bezprawności okresowego przeniesienia pracownika do innej pracy w trybie art. 42 § 4 k.p., jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia za pracę, ma charakter niemajątkowy.

W sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której przedmiot stanowi odwołanie od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku chorobowego, wartość przedmiotu sporu stanowi kwota zasiłku za okresy, których dotyczyła decyzja.

Sąd drugiej instancji nie jest uprawniony do oceny, czy w rzeczywistości występują wskazane w kasacji okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie.

Radca prawny wykonujący po dniu 15 września 2002 r. zawód jednocześnie w ramach stosunku pracy oraz w kancelarii radcy prawnego lub w spółce z udziałem radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów nie może w postępowaniu cywilnym być pełnomocnikiem osób fizycznych, nawet jeżeli pełnomocnictwo procesowe zostało mu udzielone przed tą datą.

Skarga kasacyjna jest szczególnym i wysoce sformalizowanym środkiem zaskarżenia. W skardze kasacyjnej należy przytoczyć podstawy kasacyjne wraz z ich uzasadnieniem. Trzeba /zatem/ wskazać konkretny przepis prawa materialnego lub procesowego, który, zdaniem wnoszącego skargę, został naruszony przez Sąd pierwszej instancji. Nie wystarczy przy tym nawet ograniczenie się tylko do przytoczenia przepisu