Wykładnia ustawy o znakach towarowych, dokonywana przez Urząd Patentowy i przez sądy powinna być zgodna z prawem wspólnotowym, w tym z Pierwszą Dyrektywą Rady z dnia 21 grudnia 1988 r. Nr 89/104/EWG mającą na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych /Dz.U. UE.L. 1989 nr 40.1/. Dyrektywa ta może być poodstawą oceny, czy w świetle ustawy z dnia 31 stycznia

„(...) ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii ma ogólne zadanie ochrony społeczeństwa przed szerzeniem się tego groźnego zjawiska. Nie oznacza to jednak, iż poszczególne przepisy w niej zawarte, oprócz realizacji tego ogólnego celu, nie chronią również indywidualnie określonych dóbr prawnych. Czyny zakazane ustawą godzą wszak w zdrowie i życie określonych osób pokrzywdzonych, stwarzając jednocześnie

Wyjątkowy charakter przepisu, art. 391 § 1 k.p.k. nakłada na sąd obowiązek kontroli, czy protokół przesłuchania osoby, która nie może być przesłuchana przez sąd sporządzony został zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy taki protokół pochodzi z fazy postępowania, w której nie obowiązuje zasada jawności i kontradyktoryjności.

Podstawą skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów, w tym w szczególności zarzut nieustalenia okoliczności niezbędnych do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu zgłoszony w postępowaniu kasacyjnym może być przekazany do rozpoznania właściwemu sądowi pierwszej instancji (art. 115 w związku z art. 117 k.p.c.).

Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) nie przewidują zaskarżania postanowień wydanych po rozpoznaniu skargi na przewlekłość postępowania.

Przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania (art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843) nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności

Dopuszczalna jest kasacja od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odrzucające odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania; natomiast przepisy je wprowadzające nie mogą być interpretowane rozszerzająco. W świetle art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, z ulgi uczniowskiej nie mogą korzystać osoby, które wprawdzie szkolą uczniów, ale w chwili rozpoczęcia

Celem wznowienia postępowania podatkowego jest konieczność sprawdzenia, czy któraś z wad postępowania wymieniona w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie miała wpływu na treść wydanej decyzji ostatecznej.

Uniemożliwienie skarżącemu wypowiedzenia się w ciągu 7 dni, przewidzianych w art. 200 § 1 doprowadziło do wydania wadliwej decyzji, to tym bardziej znacznie dłuższy okres, jaki upłynie między datą doręczenia mu decyzji, a datą rozpoznania sprawy przez Sąd, umożliwi mu przygotowanie wypowiedzi, wykazującej wadliwość wydanej decyzji. Pozbawienie prawa strony do bezpośredniego wypowiedzenia się co do

Przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął

Nawet w wypadku braku ksiąg podatkowych - jeżeli podatnik był obowiązany do ich prowadzenia - nie jest możliwe określenie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli istnieją dane niezbędne do jej określenia - art. 23 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ a contrario.