Trzyletni okres na używanie znaku towarowego liczy się od daty rejestracji, a nie nabycia praw do niego przez nowy podmiot.

W sytuacji gdy sąd dysponuje aktami administracyjnymi oraz odpowiedzią organu na skargę, a w sprawie poza skarżącym i organem nie występują inne strony ani uczestnicy, nie ma podstaw do wzywania skarżącego do złożenia odpisu skargi na zasadzie art. 49 par. 1 a contrario ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Sąd może uchylić decyzję w sytuacji, o której mowa w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ tylko wtedy, gdy dana przesłanka istniała w chwili wydania zaskarżonej decyzji, chyba że została wydana na podstawie przepisu, o którego niezgodność z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał

Wskazanie we wniosku o emeryturę tych samych 20 lat kalendarzowych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, które zostały przyjęte do obliczenia podstawy wymiaru uprzednio pobieranej renty oznacza, że podstawa wymiaru emerytury może być obliczona w myśl art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U z 2004 r.

Płynące z art. 21 ust. 1 ustawy lustracyjnej upoważnienie Prezesa Sądu Apelacyjnego w W. do zarządzenia rozpoznania sprawy w pierwszej instancji przez trzech sędziów Sądu Okręgowego delegowanych do tego Sądu, upoważnia go także do zarządzenia rozpoznania sprawy w składzie złożonym z jednego sędziego Sądu Apelacyjnego oraz dwóch sędziów Sądu Okręgowego lub dwóch sędziów Sądu Apelacyjnego i jednego delegowanego

(...) orzeczenie biegłego lekarza nie wyklucza wprawdzie możliwości udziału oskarżonego w rozprawie lecz ze względu „na zaawansowanie choroby i przebyte powikłania” biegły uznaje za wskazane, aby „rozprawa odbywała się w miejscu zamieszkania oskarżonego”. Za zasadnością wniosku Sądu przemawia również fakt, iż uczestnictwo oskarżonego w rozprawie jest obowiązkowe. W takich okolicznościach prowadzenie

1. Wyłączenie zwolnienia od podatku z przyczyn określonych w art. 14 a ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1999 r., obejmowało całą kwotę zwolnienia w przypadku braku jakiejkolwiek wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, natomiast w przypadku zapłaty tylko

Art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ znajduje zastosowanie wtedy, gdy podatnik wykazuje kwotę do zwrotu zamiast wykazywać zobowiązanie do wpłaty lub gdy w ogóle nie złożył deklaracji podatkowej i nie wpłacił zobowiązania podatkowego. W przypadkach natomiast zaniżenia zobowiązania podatkowego, czy też zawyżenia