Postępowanie określone w art. 26 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /t.j. Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572 ze zm./ nie jest klasycznym postępowaniem dwuinstancyjnym, w którym rozstrzygnięcia wydają odpowiednie organy niższej i wyższej instancji. Postępowanie takie stanowi wyjątek od zasady dwuinstancyjności, polegający na tym, że dwukrotnie ten sam organ rozstrzyga tę samą sprawę

Uchwała rady gminy w przedmiocie umorzenia i rozłożenia na raty należności z tytułu opłat za wycięcie drzew i krzewów mieści się w zakresie kompetencji Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej.

W 1997 r. każda nieruchomość należąca do podatnika prowadzącego działalność gospodarczą była z mocy prawa z nią związana. A podatnik musiał płacić wyższe stawki podatku od nieruchomości.

1. Renta ma charakter ulgi powszechnej, możliwej do skorzystania po spełnieniu kilku warunków ustawowych. W przypadku spełnienia tych warunków organy podatkowe nie mają prawa badać innych okoliczności sprawy. 2. Istotną cechą postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej jest związanie Sądu II instancji granicami skargi kasacyjnej o czym stanowi art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Trafny okazał się zarzut naruszenia przepisu art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 55 poz. 577 ze zm./, który do dnia 29 listopada 2003 r. stanowił, że Regionalna Izba Obrachunkowa bada uchwały i zarządzenia podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach podatków i opłat lokalnych. Natomiast Sąd I instancji

1. Pojęcie salon gry w rozumieniu art. 9 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./ w żadnym razie nie może być odnoszone do pojęcia salon gry o jakim mowa w art. 45 ust. 1 pkt 5 tej ustawy. 2. Stawki podatku od gier na automatach losowych o jakich mowa w art. 45 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 października 2001 r. w świetle art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik podatku od towarów i usług nie był uprawniony do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami niepodlegającymi